Wyrok WSA w Krakowie z dnia 19 lipca 2023 r., sygn. III SA/Kr 372/23

Pomoc społeczna

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący S WSA Ewa Michna (spr.) Sędziowie WSA Janusz Kasprzycki ASR WSA Magdalena Gawlikowska po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym przy udziale Prokurator Prokuratury Rejonowej Kraków Krowodrza M. S. w dniu 19 lipca 2023 r. sprawy ze skargi M. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Krakowie z dnia 23 grudnia 2023 r., nr SKO.ŚR/4111/1391/2022 w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia pielęgnacyjnego oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z 29 września 2022 r. Prezydent Miasta Krakowa odmówił M. K. (dalej: skarżąca) przyznania świadczenia pielęgnacyjnego w związku z opieką nad matką.

W uzasadnieniu rozstrzygnięcia organ wskazał, że w sprawie nie została spełniona przesłanka z art. 17 ust. 1b ustawy z 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (t.j. Dz.U. z 2023 r., poz. 390) - dalej: "u.ś.r.". Matka skarżącej legitymowała się bowiem orzeczeniem z 11 kwietnia 2019 r. zaliczającym ją do znacznego stopnia niepełnosprawności na stałe, niepełnosprawność istniała od 49 roku życia, a znaczny stopień niepełnosprawności datował się od 17 maja 2022 r. Organ podał, że fakt ten stanowi negatywną przesłankę do przyznania prawa do świadczenia pielęgnacyjnego z uwagi na zapis w orzeczeniu, że "niepełnosprawność istnieje – nie da się ustalić" oraz stopień niepełnosprawności datuje się od 20 kwietnia 2022 r. Nie został więc spełniony wymóg z ww. przepisu w zakresie w jakim warunkował on przyznanie świadczenia pielęgnacyjnego od daty powstania niepełnosprawności.

Ponadto na podstawie zgromadzonych w sprawie dokumentów ustalono, że matka skarżącej jest wdową i zamieszkuje ze skarżącą. Niepełnosprawna matka ma też drugą córkę, która nie jest jednak w stanie zapewnić jej ciągłej opieki ze względu na zobowiązania w pracy oraz własną sytuację zdrowotną. Skarżąca jest więc jedyną osobą, która może stale opiekować się matką. Ze względu na wiek (80 lat) i stan zdrowia (zaburzenia pamięci) matka skarżącej wymagała całodobowej opieki. Jest osobą poruszającą się jedynie w obrębie mieszkania, natomiast poza mieszkaniem wymaga stałej pomocy i wsparcia. Skarżąca sprawuje opiekę nad matką zapewniając jej wszystkie potrzeby życiowe; wspomaga zarówno w czynnościach pielęgnacyjnych jak i w czynnościach gospodarczych - matka nie jest w stanie funkcjonować samodzielnie. Organ I instancji wskazał też, że ze złożonego oświadczenia wynikało, że skarżąca zrezygnowała z zatrudnienia 17 czerwca 2022 r. (wyrejestrowanie działalności gospodarczej) w celu sprawowania opieki nad matką. Opieka ta była na tyle absorbująca, że uniemożliwiała skarżącej podjęcie jakiegokolwiek zatrudnienia nawet na cząstkę etatu. W wypadku skarżącej można więc było ustalić związek przyczynowo-skutkowy między zaprzestaniem zatrudnienia, a opieką nad matką.