Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 12 lipca 2023 r., sygn. II SA/Gd 1141/22

Pomoc społeczna

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Magdalena Dobek-Rak Sędzia WSA Dariusz Kurkiewicz (spr.) Asesor WSA Justyna Dudek-Sienkiewicz po rozpoznaniu w Gdańsku w trybie uproszczonym na posiedzeniu niejawnym w dniu 12 lipca 2023 r. sprawy ze skargi D. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Gdańsku z dnia 3 listopada 2022 r. nr SKO Gd/3785/22 w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego oddala skargę.

Uzasadnienie

Skarga D. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Gdańsku z 3 listopada 2022 r. utrzymującą w mocy decyzję Prezydenta Miasta Gdańska odmawiającą przyznania świadczenia pielęgnacyjnego w związku z opieką nad niepełnosprawnym w stopniu znacznym mężem, została wniesiona w następującym stanie sprawy:

W dniu 29 października 2021 r. odwołująca się wniosła o przyznanie jej świadczenia pielęgnacyjnego z uwagi na konieczność sprawowania stałej opieki nad niepełnosprawnym członkiem rodziny - mężem Z. S.

Organ I instancji na podstawie dokumentów przedłożonych przez skarżącą do akt sprawy ustalił, że Z. S. rocznik 1948, posiada orzeczenie z 4 lutego 2002 r. wydane przez lekarza orzecznika ZUS, że jest całkowicie niezdolny do pracy i niezdolny do samodzielnej egzystencji na trwałe.

Skarżąca do wniosku załączyła dokumentację medyczną męża, z której wynika, że w 1995 r. i w roku 1996 przeszedł udar mózgu z prawostronnym paraliżem i zanikiem mowy, w 2000r. przeszedł zawał serca, a kolejny zawał serca przeszedł w 2018 r., po którym wszczepiono mu stymulator.

W dniu 9 grudnia 2021 r. przeprowadzony został wywiad środowiskowy. Potwierdzono w nim, że mąż skarżącej przeszedł udary i zawały serca, ma prawostronny niedowład - niewładną prawą rękę oraz prawą nogę. Skarżąca w 2007 r. przeszła na wcześniejszą emeryturę z powodu pogarszającego się stanu zdrowia męża. Wszystkie czynności pielęgnacyjne i higieniczne - mycie, toaleta, pomoc w dojściu do toalety zajmują jej całe dnie począwszy od godzin rannych, a kończąc na godzinach późnowieczornych. Mąż skarżącej potrzebuje pomocy przy ubieraniu się, nie może sam sobie dawkować leków, które przyjmuje 2 razy dziennie. Skarżąca robi zakupy, przygotowuje i podaje posiłki, dozuje leki, sprząta, załatwia sprawy urzędowe, wizyty lekarskie. W czasie każdej wizyty towarzyszy mężowi, pomaga mężowi dojść do łazienki, on sam nie przygotuje sobie posiłku, ale spożywa je korzystając z lewej ręki, choć ma z tym trudności. W sytuacji, gdy odwołująca się ma badania lekarskie, mężowi towarzyszy 86 letnia sąsiadka, która jedynie pomaga swoją obecnością. Mąż ma lęki przed pozostawaniem samemu w domu, nie jest osobą leżącą. Skarżąca wykonuje za męża wszystkie czynności. Po mieszkaniu porusza się za pomocą kuli lub opiera się na żonie, w ciągu dna głównie siedzi w fotelu i w nim spożywa posiłki. W czasie spacerów korzysta z wózka inwalidzkiego. Rzadko pozostaje sam w mieszkaniu. Raz w tygodniu skarżąca robi większe zakupy podczas drzemki męża. Opiekę nad mężem sprawuje wyłącznie sama, bo jej syn jest osobą głuchoniemą i nie może jej pomóc w tym, także nikt z rodziny w tej opiece jej nie pomaga.