Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 15 marca 2023 r., sygn. II SA/Gd 725/22

Pomoc społeczna

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie: Przewodniczący Sędzia WSA Dariusz Kurkiewicz Sędziowie: Sędzia WSA Diana Trzcińska (spr.) Asesor WSA Wojciech Wycichowski po rozpoznaniu w dniu 15 marca 2023 r. w Gdańsku w trybie uproszczonym na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi D. M. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Słupsku z dnia 20 maja 2022 r., nr SKO.421.377.2022 w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego oddala skargę.

Uzasadnienie

D. M., reprezentowany przez profesjonalnego pełnomocnika, wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku skargę na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Słupsku z 20 maja 2022 r., utrzymującą w mocy decyzję z 5 kwietnia 2022 r. w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego.

Zaskarżona decyzja została wydana w następującym stanie faktycznym i prawnym:

Wskazaną wyżej decyzją z 5 kwietnia 2022 r. Wójt Gminy Słupsk odmówił przyznania D. M. świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w związku z opieką nad żoną, S. M. W uzasadnieniu organ I instancji stwierdził, że niepełnosprawna w stopniu znacznym S. M. wymaga wsparcia w codziennym funkcjonowaniu, jednak wnioskodawca w nikłym zakresie realizuje opiekę nad żoną, a czynności, które wykonuje z powodzeniem mogą być pogodzone z podjęciem przez niego zatrudnienia. Nadto organ wskazał, że twierdzenie wnioskodawcy, że nie może podjąć pracy, ponieważ jest słaby i schorowany, nie stanowi przesłanki przyznania świadczenia pielęgnacyjnego, gdyż jest ono przyznawane za faktyczny brak możliwości podjęcia zatrudnienia z powodu konieczności sprawowania tej opieki lub za rezygnację z zatrudnienia w celu jej sprawowania. Nadto organ I instancji uwzględnił, że Trybunał Konstytucyjny wyrokiem z 21 października 2014r. sygn. akt K 38/13 orzekł, że art. 17 ust. 1b ustawy o świadczeniach rodzinnych, w zakresie, w jakim różnicuje prawo do świadczenia pielęgnacyjnego osób sprawujących opiekę nad osobą niepełnosprawną po ukończeniu przez nią wieku określonego w tym przepisie ze względu na moment powstania niepełnosprawności jest niezgodny z art. 32 ust. 1 Konstytucji RP. Organ wskazał także, że do dnia wydania decyzji ustawodawca nie dokonał zmian wskazanego przepisu, w orzeczeniu o znacznym stopniu niepełnosprawności wskazano natomiast, że nie da się ustalić od kiedy istnieje niepełnosprawność, wskazano jedynie, że ustalony znaczny stopień niepełnosprawności datuje się od 24 października 2019 r.