Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 1 grudnia 2022 r., sygn. II SA/Po 756/21

Zagospodarowanie przestrzenne

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Wiesława Batorowicz Sędziowie Sędzia WSA Edyta Podrazik (spr.) Asesor WSA Paweł Daniel po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 01 grudnia 2022 r. sprawy ze skargi M. B., G. B., P. B., A. M., J. Z., R. Z., P. B. na uchwałę Rady Miejskiej w Nowym Tomyślu z dnia 25 listopada 2020 r., nr XXVIII/344/2020 w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego; oddala skargę

Uzasadnienie

W dniu 25 listopada 2020 r. Rada Miejska w Nowym Tomyślu działając na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 5 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2020 r., poz. 713 ze zm.; dalej: "u.s.g.") oraz art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2020 r., poz. 293 ze zm.; dalej: "u.p.z.p."), podjęła uchwałę nr XXVII/344/2020 w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla miasta Nowy Tomyśl - CENTRUM (Dz. Urz. Woj. Wlkp. z dnia 29 grudnia 2020 r., poz. 10138).

Pismem z dnia 23 sierpnia 2021 r. M. B., G. B., P. B., A. M., J. Z., R. Z. i P. B. wnieśli do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu skargę na wskazaną powyżej uchwałę, wnosząc o stwierdzenie jej nieważności w częściach dotyczących działek o numerach ewidencyjnych: [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...] (sprostowane następnie na [...] - uw. własna Sądu) oraz [...], a także zasądzenie na ich rzecz zwrotu kosztów postępowania. Zaskarżonej uchwale zarzucili naruszenie:

1. art. 1 ust. 1, art. 1 ust. 2 pkt 1, 2 i 7 oraz art. 15 ust. 2 pkt 1 u.p.z.p. w zw. z art. 140 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 roku - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r., poz. 1740, dalej: "K.c.") polegające na przyjęciu w zaskarżonej uchwale w zakresie terenu obejmującego działki o numerach ewidencyjnych [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...] i [...] takich parametrów zagospodarowania działek, które uniemożliwiają skarżącym wykorzystanie nabytych przez nich na działek pod zabudowę w sposób, który umożliwiał im uprzednio obowiązujący na tym terenie plan, co narusza wymagania ładu przestrzennego, w tym urbanistyki i architektury, walory architektoniczne i krajobrazowe, jak również prawo własności przysługujące skarżącym;