Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 21 grudnia 2022 r., sygn. II SA/Gd 484/22

Pomoc społeczna

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Jolanta Górska Sędzia WSA Magdalena Dobek-Rak (spr.) Asesor WSA Justyna Dudek - Sienkiewicz po rozpoznaniu w Gdańsku w trybie uproszczonym na posiedzeniu niejawnym w dniu 21 grudnia 2022 r. sprawy ze skargi K. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Gdańsku z dnia 14 kwietnia 2022 r., nr SKO Gd/6651/21 w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego 1. uchyla zaskarżoną decyzję, 2. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Gdańsku na rzecz skarżącej K. K. kwotę 480 (czterystu osiemdziesięciu) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

K. K. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku skargę na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Gdańsku

z 14 kwietnia 2022 r., nr SKO Gd/6651/21, którą utrzymano w mocy decyzję Wójta Gminy Starogard Gdański z 3 listopada 2021 r., nr HM/000895/SP/11/2021, w przedmiocie odmowy przyznania prawa do świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w związku z koniecznością opieki nad osobą niepełnosprawną.

Zaskarżona decyzja została wydana w następującym stanie faktycznym

i prawnym:

Pismem z 13 września 2019 r. K. K. złożyła do Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w Starogardzie Gdańskim wniosek o przyznanie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w związku z koniecznością opieki nad niepełnosprawną matką M. K.

W toku postępowania organ I instancji ustalił, że matka skarżącej, M. K. (ur. 14 lutego 1941 r.) legitymuje się orzeczeniem lekarza orzecznika Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku z dnia 11 grudnia 2019 r., z którego wynika, że matka skarżącej jest trwale niezdolna do samodzielnej egzystencji, a data powstania niezdolności do samodzielnej egzystencji istniała na dzień 1 października 2019 r.

Z pisemnego wykazu czynności wykonywanych podczas opieki nad matką dołączonego do wniosku wynika, że wnioskodawczyni codziennie pomaga matce w czynnościach higienicznych, wymianie pielucho-majtek, dokonuje pomiaru ciśnienia i poziomu cukru, podaje insulinę. Kilka razy dziennie podaje matce leki, przygotowuje i podaje posiłki. Zawsze po kąpieli smaruje matkę kremami przeciw odparzeniom, przygotowuje i pomaga jej w ubiorze, przewraca matkę na inny bok z uwagi na problemy z oddychaniem. W zależności od potrzeb umawia wizyty lekarskie, robi zakupy, realizuje recepty, załatwia sprawy urzędowe. Jak wynika z wykazu, skarżąca pomaga matce także przy wyjściach na spacery na taras przy pomocy podnośnika. W sezonie zimowym codziennie przygotowuje opał i pali w piecu, odśnieża, a w sezonie wiosna-lato wykonuje czynności ogrodnicze. W pisemnym oświadczeniu z 13 września 2021 r., wnioskodawczyni zaznaczyła m.in., że na osobę wymagającą opieki członek rodziny jest uprawniony za granicą do świadczenia na pokrycie wydatków związanych z opieką (pkt 5 oświadczenia), osoba wymagająca opieki jest wdową i mieszka razem z córką, która się nią opiekuje. Wnioskodawczyni jest ponadto zgłoszona do ubezpieczenia zdrowotnego przy mężu. W odrębnym piśmie dołączonym do wniosku, skarżąca podała, że opiekuje się mamą 24h na dobę. Matka skarżącej nie jest bowiem w stanie samodzielnie funkcjonować, nie może sama zostać w domu, jest osobą leżącą, ma problemy z oddychaniem i na stałe ma podłączony tlen. Skarżąca wskazała ponadto, że opiekuje się matką od 15 lat. W chwili składania wniosku o świadczenie pielęgnacyjne skarżąca nie posiadała statusu osoby bezrobotnej, nie może przy tym podjąć żadnej pracy, ponieważ opieka nad schorowaną matką jej na to nie pozwala, zaś brat skarżącej wyjechał za granicę i nie utrzymuje kontaktu z rodziną.