Wyrok WSA w Krakowie z dnia 21 listopada 2022 r., sygn. III SA/Kr 888/22

Pomoc społeczna

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Hanna Knysiak-Sudyka Sędziowie : SWSA Janusz Kasprzycki SWSA Tadeusz Kiełkowski (spr.) po rozpoznaniu w dniu 21 listopada 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym sprawy ze skargi M. M. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Nowym Sączu z dnia 31 marca 2022 r. znak SKO-NP-4115-51/22 w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia oddala skargę

Uzasadnienie

Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Nowym Sączu decyzją z dnia 31 marca 2022 r., znak SKO-NP-4115-51/22, działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (t.j. Dz. U. z 2021 r., poz. 735), art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (t.j. Dz. U. z 2020 r., poz. 111 ze zm.) oraz art. 2, art. 17 ust. 2 ustawy z dnia 12 października 1994 r. o samorządowych kolegiach odwoławczych (t.j. Dz. U. z 2018 r., poz. 570), po rozpatrzeniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 31 marca 2022 r. odwołania M. M. od decyzji wydanej przez Dyrektora Ośrodka Pomocy Społecznej, działającego z upoważnienia Burmistrza K. w dniu 10 stycznia 2022 r., znak [...], w sprawie odmowy przyznania świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej, wnioskowanego na matkę A. M. - utrzymało w mocy zaskarżoną decyzję organu pierwszej instancji.

Powyższa decyzja, która jest przedmiotem skargi, zapadła w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych.

Decyzją z dnia 10 stycznia 2022 r., znak [...], po ponownym rozpoznaniu sprawy na skutek kasacyjnego orzeczenia organu odwoławczego, Dyrektor Ośrodka Pomocy Społecznej, działający z upoważnienia Burmistrza K., odmówił M. M. świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w związku ze sprawowaniem opieki nad matką A. M., ur. 1945-11-05, która legitymuje się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności. W uzasadnieniu tego rozstrzygnięcia organ pierwszej instancji wskazał, że na podstawie wywiadu środowiskowego z dnia 14 grudnia 2021 r. oraz oświadczenia M. M. ustalił, iż wnioskodawczyni mieszka obok domu matki - A. M. Brat M. M. pracuje zawodowo i z racji tego nie jest w stanie sprawować opieki w sposób ciągły, jednakże pomaga finansowo w formie opłat czy zapewnienia transportu chorej matki do specjalistów znajdujących się w odległych miastach. Pozostałe rodzeństwo, tj. siostra mieszka w innej, odległej miejscowości i nie może sprawować opieki. Stan zdrowia matki oraz zakres czynności wykonywanych przez M. M. wykonywany jest w sposób długotrwały i ciągły, wymagający dużego zaangażowania i nakładu pracy, co nie pozawala na podjęcie przez M. M. jakiejkolwiek pracy, nawet w niepełnym wymiarze. W ocenie organu pierwszej instancji wnioskodawczyni sprawuje całodobową opiekę nad niepełnosprawną matką, która jest osobą przewlekle chorą, mającą problemy z samodzielnym poruszaniem się, co powoduje konieczność stałego nadzoru i pomocy przy codziennych, pilnych, niecierpiących zwłoki czynnościach opiekuńczych oraz innych czynnościach higienicznych, przygotowaniu posiłków, jak również przy przemieszczaniu się. Zaangażowanie w powyższą opiekę oraz wykonywanie wymienionych czynności uniemożliwia M. M. podjęcie jakiegokolwiek zatrudnienia lub pracy w gospodarstwie rolnym. Organ pierwszej instancji wskazał dalej, że na M. M. bezspornie ciąży obowiązek alimentacyjny wobec osoby wymagającej opieki A. M., legitymującej się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności z dnia 27 marca 2017 r. Natomiast z treści tego orzeczenia wynika, że niepełnosprawność powstała później niż do 25-roku życia, co stanowi negatywną przesłanką do przyznania wnioskowanego świadczenia.