Wyrok WSA w Białymstoku z dnia 15 listopada 2022 r., sygn. II SA/Bk 646/22

Pomoc społeczna

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Grzegorz Dudar (spr.), Sędziowie sędzia WSA Elżbieta Lemańska, sędzia WSA Marek Leszczyński, , po rozpoznaniu w Wydziale II na posiedzeniu niejawnym w dniu 15 listopada 2022 r. w trybie uproszczonym sprawy ze skargi T. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. z dnia [...] lipca 2022 r. nr [...] w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego oddala skargę

Uzasadnienie

Po rozpatrzeniu wniosku Pana T. K. (dalej powoływany także jako skarżący) Burmistrz S. decyzją z dnia [...] lipca 2022 r. znak [...] odmówił przyznania świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w związku z opieką nad dziadkiem J. B.

W uzasadnieniu decyzji przedstawiono stan faktyczny i prawny w sprawie stwierdzając, że osoba wymagająca opieki J. B. ma córkę - S. K., która w pierwszej kolejności zobowiązana jest do opieki nad ojcem. Córka nie może zajmować się ojcem ze względu na pracę zawodową. Organ pierwszej instancji podkreślił, że owszem J. B. jest osobą schorowaną, ma problemy ze wzrokiem i słuchem, znaczne ograniczenia w poruszaniu się ze względu na zwyrodnienia stawów kończyn górnych i dolnych, jednakże przyznanie świadczenia pielęgnacyjnego na rzecz T. K. nie jest możliwe ze względu na treść art. 17 ust. 1 b pkt 1 ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz.U. z 2022 r., poz. 615 ze zm., dalej powoływana jako u.ś.r.) bowiem brak jest dowodów wskazujących, że niepełnosprawność dziadka skarżącego powstała przed ukończeniem 25 roku życia. Ponadto organ pierwszej instancji wskazał, że p. S. K. - córka p. J. B. nie legitymuje się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności, a zatem także z tej przyczyny, stosownie do art. 17 ust. 1a pkt 2 u.ś.r. nie było możliwe przyznanie skarżącemu wnioskowanego świadczenia.

W odwołaniu od powyższej decyzji skarżący wskazał, że jest ona niezgodna z wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z 21 października 2014 r. sygn. akt SK 38/13. Podkreślił, że jego dziadek jest osobą trwale niezdolną do samodzielnej egzystencji, wymaga pomocy w codziennym funkcjonowaniu, a skarżący jest jedyną osobą, która może to zapewnić. Jednocześnie skarżący potwierdził, że jego matka (córka osoby niepełnosprawnej) ze względu na sytuację zawodową nie ma obecnie możliwości sprawowania należytej opieki nad swoim ojcem.