Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok WSA w Warszawie z dnia 13 października 2022 r., sygn. VII SA/Wa 1231/22

Zagospodarowanie przestrzenne

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Grzegorz Rudnicki (spr.), Sędziowie sędzia WSA Mirosław Montowski, asesor WSA Anna Milicka-Stojek, Protokolant st. sekr. sądowy Sylwia Rosińska-Czaykowska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 października 2022 r. sprawy ze skarg A.S, K.S., J.P. i B.P. na uchwałę Rady Gminy[...] z dnia [...]września 2002 r. nr [...] w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego rejonu ulic [...] oddala skargę

Uzasadnienie

Uzasadnienie.

Pismem datowanym na 31 maja 2022 r. K. S., A. S., J. P. i B. P., reprezentowani przez pełnomocnika r. pr. M. M. wnieśli skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na uchwałę nr 886 Rady Miasta Stołecznego Warszawy (dalej: "Rada") z 26 września 2002 r., w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego rejonu ulicy [...] i [...] (dalej: "MPZP") w części "co do § 6 pkt 12) Uchwały, tj. w zakresie, w jakim Uchwała zawęża definicję zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej do budynku mieszkalnego wolno stojącego jedno lokalowego lub zespołu takich budynków, co dotyczy nieruchomości Skarżących obejmującej budynek mieszkalny jednorodzinny położony na dz. ew. o numerze [...] z obrębu [...] pod adresem ul. [...] w Dzielnicy W. m.st. Warszawy".

Pełnomocnik skarżących zarzucił ww. uchwale:

"I. naruszenie przepisów prawa materialnego, które miało wpływ na treść zaskarżonej uchwały:

1. art. 140 k.c. poprzez niezastosowanie i uniemożliwienie Skarżącym korzystania z rzeczy zgodnie z jej społeczno-gospodarczym przeznaczeniem i ujawnienia stanu faktycznego nieruchomości, w której wyodrębnione zostały dwa lokale, co stanowi ograniczenie Skarżących w wykonywaniu władztwa nad stanowiącą ich własność nieruchomością i nieuzasadnione ograniczanie prawa podmiotowego Skarżących do dysponowania nieruchomością;

2. art. 3 ust. 2a ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz.U. z 2021 r. poz. 2351 ze zm., dalej "Pr. bud") w zw. z art. 87 Konstytucji RP, poprzez ich niezastosowanie, a w konsekwencji nieuprawnione i bezpodstawne zawężenie definicji "budynku mieszkalnego jednorodzinnego" poprzez dopuszczenie możliwości wydzielenia w budynku tylko jednego lokalu mieszkalnego, podczas gdy z powszechnie obowiązujących przepisów wyższego rzędu tj. rangi ustawowej wynika, iż w budynku mieszkalnym można wydzielić dwa lokale mieszkalne, naruszając tym samym przyjętą hierarchię aktów prawnych;

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00