Wyrok WSA w Kielcach z dnia 28 października 2022 r., sygn. II SA/Ke 419/22

Pomoc społeczna

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Sylwester Miziołek Sędziowie Sędzia WSA Jacek Kuza (spr.) Sędzia WSA Beata Ziomek po rozpoznaniu w dniu 28 października 2022 r. na posiedzeniu niejawnym, w trybie uproszczonym sprawy ze skargi B. M. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] czerwca 2022 r. [...] w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego oddala skargę.

Uzasadnienie

Samorządowe Kolegium Odwoławcze zaskarżoną decyzją z [...] czerwca 2022 r. [...], po rozpatrzeniu odwołania B. M., od decyzji wydanej z upoważnienia Burmistrza [...] i Gminy B. z [...] lutego 2022 r. o odmowie przyznania świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej wnioskowanego na M. S., ponieważ niepełnosprawność M. S. powstała po ukończeniu 25 roku życia, a wnioskująca ma ustalone prawo do renty, na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 kpa utrzymało w mocy zaskarżoną decyzję.

W uzasadnieniu organ odwoławczy podał, że wnioskiem z 31 grudnia 2021 r. B. M. zwróciła się o ustalenie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego w związku z opieką nad niepełnosprawną matką M. S.. Z przedłożonego do akt sprawy wypisu z treści orzeczenia Lekarza Orzecznika ZUS z [...] maja 2020 r. wynika, że M. S. została uznana za osobę trwale niezdolną do samodzielnej egzystencji. W orzeczeniu tym wskazano, że data powstania niezdolności do samodzielnej egzystencji istniała od 1 kwietnia 2020 r. Opiekę nad M. S., sprawuje jej niepracująca córka B. M., która jest osobą zobowiązaną w pierwszej kolejności do alimentacji względem matki.

Kolegium nie zgodziło się z organem I instancji, że wnioskowane świadczenie nie powinno zostać przyznane, gdyż niepełnosprawność uprawnionej do opieki, powstała po ukończeniu przez nią 25 roku życia. Przytaczając wyrok Trybunału Konstytucyjnego z 21 października 2014 r. K 38/13 oraz orzecznictwo sądów administracyjnych ugruntowane po wydaniu tego wyroku, Kolegium wskazało, że nie jest dopuszczalne oparcie odmowy przyznania prawa do świadczenia pielęgnacyjnego na tej części art. 17 ust. 1b ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (tekst jedn. Dz. U. z 2022 r. poz. 615, ze zm.), zwana dalej "u.ś.r.", która została uznana za niezgodną z art. 32 ust. 1 Konstytucji RP.