Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 20 stycznia 2022 r., sygn. II SA/Ol 983/21

Zabezpieczenie społeczne

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Tadeusz Lipiński Sędziowie sędzia WSA Marzenna Glabas (spr.) sędzia WSA Piotr Chybicki po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 20 stycznia 2022 r. sprawy ze skargi D. D. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...], nr [...] w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego uchyla zaskarżoną decyzję oraz utrzymaną nią w mocy decyzję organu I instancji.

Uzasadnienie

Wnioskiem z 8 czerwca 2021 r. D. D. (dalej jako: "skarżąca") zwrócił się do Gminnego Ośrodka Opieki Społecznej z wnioskiem o ustalenie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego w związku ze sprawowaniem opieki nad niepełnosprawnym w stopniu znacznym bratem M. D. Do wniosku dołączyła orzeczenie o znacznym stopniu niepełnosprawności brata.

Decyzją z [...] r. działający z upoważnienia Wójta Gminy Kierownik Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej (dalej jako: "organ I instancji") odmówił przyznania skarżącej świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej, wnioskowanego na M. D. W uzasadnieniu organ I instancji wyjaśnił, że zgodnie z Kodeksem rodzinnym i opiekuńczym skarżąca jako siostra jest obciążona obowiązkiem alimentacyjnym w odniesieniu do niepełnosprawnego brata, ale przepisy wprowadzają pierwszeństwo tego obowiązku w stosunku do krewnych pierwszego stopnia w linii prostej, a skarżąca jest spokrewniona w drugim stopniu w linii bocznej. Organ wskazał, że z oświadczenia skarżącej wynika, że nie podejmuje ona zatrudnienia ani innej pracy zarobkowej z uwagi na konieczność sprawowania opieki nad niepełnosprawnym bratem. Organ przeanalizował też przesłanki negatywne wynikające z art. 17 ust. 5 ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz. U. z 2020 poz. 111, dalej jako: "u.ś.r.") zarówno w odniesieniu do osoby sprawującej opiekę, jak i osoby wymagającej opieki i stwierdził, że przesłanki te w sprawie nie występują. Przeszkoda w przyznaniu świadczenia pielęgnacyjnego skarżącej wynika z treści art. 17 ust. 1a u.ś.r., zgodnie z którym osobom, o których mowa w ust. 1 pkt 4, innym niż spokrewnione w pierwszym stopniu z osobą wymagającą opieki, przysługuje świadczenie pielęgnacyjne, w przypadku gdy spełnione są łącznie następujące warunki: 1) rodzice osoby wymagającej opieki nie żyją, zostali pozbawieni praw rodzicielskich, są małoletni lub legitymują się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności; 2) nie ma innych osób spokrewnionych w pierwszym stopniu, są małoletnie lub legitymują się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności; 3) nie ma osób, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i 3, lub legitymują się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności. Organ I instancji wskazał, że z dokumentacji zgromadzonej w toku postępowania wynika, że żyje matka osoby wymagającej opieki, która ma orzeczony umiarkowany a nie znaczny stopień niepełnosprawności, a zatem jej obowiązek alimentacyjny wyprzedza obowiązek alimentacyjny siostry niepełnosprawnego, co uniemożliwia przyznanie świadczenia skarżącej.