Wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 1 grudnia 2021 r., sygn. II SA/Bd 1179/21

Pomoc społeczna

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący: sędzia WSA Joanna Janiszewska - Ziołek Sędziowie: sędzia WSA Elżbieta Piechowiak sędzia WSA Katarzyna Korycka (spr.) po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 1 grudnia 2021 r. sprawy ze skargi A. M. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] sierpnia 2021 r. nr [...] w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] maja 2021 r. nr [...] Prezydent M. B. odmówił skarżącemu A. M. przyznania świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w związku z koniecznością sprawowania opieki nad niepełnosprawną w stopniu znacznym żoną U. M. z uwagi na niespełnienie w sprawie przesłanki z art. 17 ust. 1a ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 111 ze zm., dalej powoływanej jako "ustawa o świadczeniach rodzinnych" lub "uśr") w związku z tym, iż dzieci U. M. nie posiadają orzeczenia o znacznym stopniu niepełnosprawności, a także niespełnienie przesłanki z art. 17 ust.1b, gdyż orzeczenie o stopniu niepełnosprawności U. M. z dnia [...] grudnia 2020 r. nie określa daty powstania niepełnosprawności.

W następstwie rozpatrzenia odwołania skarżącego od powyższej decyzji, w którym skarżący m.in. zarzucił naruszenie art. 17 ust. 1b uśr poprzez jego zastosowanie w sprawie, Samorządowe Kolegium Odwoławcze (SKO) w B. decyzją z dnia [...] sierpnia 2021 r. nr [...] orzekło o utrzymaniu w mocy decyzji organu I instancji. SKO stwierdziło, że skarżącemu nie przysługuje wnioskowane świadczenie z uwagi na brak spełnienia wynikającej z art. 17 ust. 1 uśr przesłanki rezygnacji lub niepodejmowania zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w celu sprawowania opieki nad osobę niepełnosprawną. W tym kontekście SKO wskazało na niepodejmowanie przez skarżącego zatrudnienia od 15 lat, tj. od momentu od którego został uznany za trwale, częściowo niezdolnego do pracy ([...] 2006 r.) oraz na posiadanie z uwagi na wiek zasiłku opiekuńczego. Jednocześnie SKO za zasadny uznało zarzut skarżącego dotyczący odmowy przyznania wnioskowanego świadczenia w oparciu o podstawę z art. 17 ust. 1b uśr, podnosząc że przepis ten został uznany wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego ("TK") z dnia 21 października 2014 r. sygn. akt K 38/13 za niekonstytucyjny w zakresie, w jakim różnicuje prawo do świadczenia pielęgnacyjnego osób sprawujących opiekę nad osobą niepełnosprawną po ukończeniu przez nią wieku określonego w tym przepisie ze względu na moment powstania niepełnosprawności, i że w tym niekonstytucyjnym zakresie przepis ten należy pominąć przy ocenie wniosku o przyznanie świadczenia pielęgnacyjnego. Stwierdziło też, że skarżący jako małżonek osoby niepełnosprawnej jest w pierwszej kolejności obciążony obowiązkiem alimentacyjnym względem żony w związku czym podstawa z art. 17 ust. 1a uśr nie znajdowała zastosowania w sprawie. SKO zaznaczyło też, że choć skarżący posiada prawo do specjalnego zasiłku opiekuńczego, to jednak dokonał zgodnie z art. 27 ust. 5 uśr wyboru świadczenia pielęgnacyjnego.