Wyrok WSA w Kielcach z dnia 5 listopada 2021 r., sygn. II SA/Ke 768/21

Pomoc społeczna

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Renata Detka Sędziowie Sędzia WSA Agnieszka Banach (spr.) Sędzia WSA Beata Ziomek Protokolant Starszy inspektor sądowy Katarzyna Tuz-Stando po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 5 listopada 2021 r. sprawy ze skargi P. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] lipca 2021 r. [...] w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz decyzję organu I instancji; II. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego na rzecz P. S. kwotę 497 (czterysta dziewięćdziesiąt siedem) złotych, tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] lipca 2021 r. [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze (dalej też jako "Kolegium") otrzymało w mocy decyzję wydaną z upoważnienia Burmistrza [...] i Gminy K. z dnia [...] lutego 2021 r. znak: [...] w sprawie odmowy przyznania P. S. prawa do świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w związku z opieką nad niepełnosprawną matką D. R..

W uzasadnieniu decyzjo organ drugiej instancji przedstawił następujący stan faktyczny i prawny sprawy.

W wyniku rozpatrzenia wniosku P. S. organ I instancji orzekł o odmowie przyznania wnioskodawczyni prawa do świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w związku z opieką nad niepełnosprawną matką. Strona wywiodła odwołanie od tej decyzji.

W wyniku rozpoznania sprawy na skutek odwołania, Kolegium wskazało na treść przepisów prawa mających w sprawie zastosowanie, a to art. 17 ust. 1, ust. 1a i ust. 1b ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (tekst jedn. Dz. U. z 2020 r. poz. 111, ze zm., dalej tez jako "ustawa", "u.ś.r.") i wyjaśniło, że wyrokiem z dnia 21 października 2014 r., sygn. akt K 38/13, Trybunał Konstytucyjny orzekł, że art. 17 ust. 1b ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych w zakresie, w jakim różnicuje prawo do świadczenia pielęgnacyjnego osób sprawujących opiekę nad osobą niepełnosprawną po ukończeniu przez nią wieku określonego w tym przepisie ze względu na moment powstania niepełnosprawności, jest niezgodny z art. 32 ust. 1 Konstytucji. Dlatego, jak zważył organ odwoławczy, organ I instancji, odmawiając zaskarżoną decyzją przyznania stronie prawa do wnioskowanego świadczenia ze względu na fakt, iż niepełnosprawność D. R. istnieje od 48-go roku życia, dopuścił się uchybienia prawa materialnego, gdyż nie wziął pod uwagę treści ww. wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 21 października 2014 r. i wydał decyzję w oparciu o niekonstytucyjną normę prawną. Dlatego, zdaniem Kolegium, kwestią wymagającą wyjaśnienia w sprawie jest możliwość uzyskania prawa do świadczenia pielęgnacyjnego przez córkę w sytuacji, gdy małżonek osoby wymagającej opieki nie legitymuje się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności.