Wyrok WSA w Krakowie z dnia 5 października 2021 r., sygn. III SA/Kr 549/21

Pomoc społeczna

|Sygn. akt III SA/Kr 549/21 | [pic] W Y R O K W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 5 października 2021 r., Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie, w składzie następującym:, Przewodniczący Sędzia: WSA Ewa Michna (spr.), Sędziowie: WSA Renata Czeluśniak, WSA Hanna Knysiak-Sudyka, po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym, w dniu 5 października 2021 r., skargi L. W., na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego, z dnia 1 lutego 2021 r. nr [...], w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia pielęgnacyjnego, , , skargę oddala.,

Uzasadnienie

Decyzją z dnia 1 lutego 2021 r., nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze utrzymało w mocy decyzję Wójta Gminy z dnia [...] 2020 r., nr [...] odmawiającą przyznania L. W. (dalej skarżącej) świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w związku z opieką nad matką skarżącej.

Zasadniczo podstawą prawną decyzji organu I instancji był art. 17 ust. 1b z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 111 z późn. zm.) tj. fakt, że niepełnosprawność matki skarżącej powstała po ukończeniu przez nią 49 roku życia. Organ jednocześnie przyznał, że skarżąca otrzymuje przyznany jej zasiłek opiekuńczy na matkę.

Wymienioną na wstępie decyzją z dnia 1 lutego 2021 r. Kolegium utrzymało w mocy zaskarżoną decyzję. W uzasadnieniu przyznało wprawdzie, że odmowa świadczenia w oparciu o art. 17 ust. 1b ustawy o świadczeniach rodzinnych była niezasadna z uwagi na treść wyroku Trybunału Konstytucyjnego z 21 października 2014 r., K 38/13 (Dz.U. z 2014 r., poz. 1443) niemniej jednak, zdaniem organu, materiał dowodowy zgromadzony przez organ I instancji w aktach sprawy pozwalał ustalić, że nie istniał związek przyczynowo - skutkowy pomiędzy niepodejmowaniem przez skarżącą zatrudnienia, a koniecznością sprawowania opieki nad matką.

Kolegium wskazało, że przeprowadzony wywiad środowiskowy potwierdził, że 80 - letnia matka skarżącej zamieszkała razem ze swoim mężem (również posiadającym orzeczenie o stopniu niepełnosprawności) ma problemy z sercem, nadciśnieniem tętniczym i kręgosłupem co utrudnia jej poruszanie się. Skarżąca nie była jednak jedynym dzieckiem. Rodzice skarżącej mieli czworo dzieci (trzy córki i syna). Pozostałe dzieci (jak skarżąca podała w oświadczeniu z 17 sierpnia 2020 r.) ze względu na pracę i wychowywanie małych dzieci nie mogły podjąć się opieki nad matką. Organ wskazał, że istotą świadczenia pielęgnacyjnego jest zapewnienie dochodu i ubezpieczenia społecznego osobie, która sama nie może sobie tego zapewnić (zaprzestając wykonywania pracy łub jej nie podejmując), gdyż musi sprawować opiekę nad osobą niepełnosprawną w takim stopniu, który uniemożliwia jej zadbanie o własne potrzeby. W przypadku tych osób czynności związane z opieką mogą być wykonywane po zakończeniu pracy przez opiekuna. Organ podkreślał, że pomimo niepełnosprawności - matka skarżącej jest osobą na tyle sprawną, że nie wymaga stałej opieki. Dodatkowo, zdaniem organu, pozostałe dzieci (rodzeństwo skarżącej) mogło wspomóc skarżącą finansowo lub też w niektórych czynnościach.