Wyrok WSA w Krakowie z dnia 27 września 2021 r., sygn. III SA/Kr 451/21

Pomoc społeczna

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Michna Sędziowie WSA Hanna Knysiak-Sudyka WSA Renata Czeluśniak (spr.) po rozpoznaniu w dniu 27 września 2021 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi G. G. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 21 stycznia 2021 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia pielęgnacyjnego skargę oddala.

Uzasadnienie

Wójt Gminy decyzją z dnia [...] 2020 r., znak: [...], odmówił przyznania skarżącej G. G. świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w związku z koniecznością opieki nad osobą legitymującą się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności, wnioskowanego na męża T. G.

W odwołaniu G. G. zarzuciła naruszenie:

- art. 17 ust. 1b ustawy o świadczeniach rodzinnych poprzez wykładnię polegającą na uznaniu, że świadczenie pielęgnacyjne z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w związku z koniecznością opieki nad osobą legitymującą się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności przysługuje jeżeli niepełnosprawność osoby wymagającej opieki powstała nie później niż do ukończenia 18 roku życia, w trakcie nauki w szkole lub w szkole wyższej jednak nie później niż do 25 roku życia,

- art. 17 ust. 5 pkt. 2 lit. a ustawy o świadczeniach rodzinnych poprzez wykładnię polegającą na wykluczeniu możliwości przyznania świadczenia pielęgnacyjnego osobie, która pozostaje w związku małżeńskim "chyba, że jej współmałżonek legitymuje się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności".

W konsekwencji skarżąca wniosła o stwierdzenie niezgodności z prawem decyzji i wydanie merytorycznej decyzji w przedmiotowej sprawie.

Samorządowe Kolegium Odwoławcze decyzją z dnia 21 stycznia 2021 r. znak: [...] utrzymało w mocy decyzję organu I instancji.

W uzasadnieniu Kolegium wskazało, że decyzja organu I instancji została wydana na podstawie przepisu, który w związku z wejściem w życie orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego, został uznany za niezgodny z Konstytucją, zatem w rozpoznawanej sprawie doszło do naruszenia przez organ art. 17 ust. 1b ustawy o świadczeniach rodzinnych. Trybunał Konstytucyjny wyrokiem z dnia 21 października 2014 r., sygn. akt K 38/13 (Dz. U. z 2014 r. poz. 1443) orzekł, że art. 17 ust. 1b ustawy o świadczeniach rodzinnych w zakresie, w jakim różnicuje prawo do świadczenia pielęgnacyjnego osób sprawujących opiekę nad osobą niepełnosprawną po ukończeniu przez nią wieku określonego w tym przepisie ze względu na moment powstania niepełnosprawności, jest niezgodny z art. 32 ust. 1 Konstytucji. Ponadto, organ I instancji wadliwie przyjął, że pozostawanie w związku małżeńskim jest okolicznością uniemożliwiającą przyznanie świadczenia pielęgnacyjnego w celu opieki nad osobą w nim pozostającą, która wymaga opieki, w sytuacji gdy opiekę tę sprawuje współmałżonek i nie jest zaliczony do osób o znacznym stopniu niepełnosprawności.