Wyrok WSA w Lublinie z dnia 29 grudnia 2020 r., sygn. II SA/Lu 540/20

Pomoc społeczna

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marta Laskowska-Pietrzak Sędziowie Sędzia NSA Grażyna Pawlos-Janusz Asesor sądowy Jerzy Parchomiuk (sprawozdawca) po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 29 grudnia 2020 r. sprawy ze skargi M. T. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] lipca 2020 r., znak: [...], w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżoną do sądu decyzją z [...] r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze, po rozpatrzeniu odwołania M. T. (dalej jako: skarżąca) utrzymało w mocy decyzję Wójta Gminy [...] z [...] r. w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego.

Decyzja została wydana w następującym stanie sprawy:

Wnioskiem z 19 marca 2020 r. skarżąca zwróciła się o ustalenie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w związku z koniecznością sprawowania stałej opieki nad matką E. T., będącą osobą niezdolną do samodzielnej egzystencji.

Decyzją z [...] r. organ I instancji odmówił przyznania skarżącej świadczenia pielęgnacyjnego. W uzasadnieniu organ wskazał, że nie została spełniona przesłanka określona w art. 17 ust. 1b ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz. U. z 2020 r., poz. 111; dalej jako: u.ś.r.), gdyż niepełnosprawność osoby, nad którą ma być sprawowana opieka nie powstała przed ukończeniem 18 roku życia ani w trakcie nauki lecz przed ukończeniem 25 roku życia. Ponadto wystąpiła negatywna przesłanka, wskazana w art. 17 ust. 5 pkt 2 lit. a) u.ś.r., gdyż matka skarżącej pozostaje w związku małżeńskim, a mąż nie jest osobą niepełnosprawną, pracuje zawodowo.