Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 4 grudnia 2020 r., sygn. III SA/Gd 672/20

Pomoc społeczna

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Alina Dominiak (spr.) Sędziowie: Sędzia WSA Jolanta Sudoł Sędzia WSA Bartłomiej Adamczak po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 4 grudnia 2020 r. sprawy ze skargi E. P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 17 czerwca 2020 r., nr [...] w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego uchyla zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję Burmistrza z dnia 15 kwietnia 2020 r. nr [...].

Uzasadnienie

Decyzją z dnia 15 kwietnia 2020 r. , wydaną m.in. na podstawie art. 17 ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (tj. Dz. U. z 2020 r., poz. 111 ze zm.), Burmistrz po rozpoznaniu wniosku z dnia 19 grudnia 2019 r. odmówił przyznania E. P. prawa do świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w związku z koniecznością sprawowania opieki nad matką.

W uzasadnieniu wydanej decyzji organ, przywołując treść art. 17 ust.1 b ustawy o świadczeniach rodzinnych wskazał, że ponieważ niepełnosprawność w stopniu znacznym matki skarżącej nie powstała przed ukończeniem przez nią 25 roku życia , świadczenie pielęgnacyjne, zgodnie z tym przepisem, nie przysługuje.

Decyzją z dnia 17 czerwca 2020 r. nr [...], wydaną na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a. oraz art. 17 ust.1 pkt 4 i ust. 1b w zw. z art. 3 pkt 15 , pkt 21 lit. a, pkt 22 ustawy o świadczeniach rodzinnych, Samorządowe Kolegium Odwoławcze, po rozpatrzeniu odwołania E. P., utrzymało w mocy zaskarżoną decyzję.

W uzasadnieniu organ odwoławczy wskazał , że zebrane w sprawie dowody oceniło inaczej, niż uczynił to organ pierwszej instancji, tak co do istnienia związku przyczynowego pomiędzy niepodejmowaniem lub rezygnacją z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej skarżącej w celu sprawowania opieki nad matką, jak też sprawowaniem opieki , którą można uznać za stałą lub długotrwałą.

Organ wskazał, że orzeczenie o niepełnosprawności matki skarżącej nie określa daty powstania niepełnosprawności. Zostało wydane w dniu 11.12.2019 r. na okres roku - do dnia 31.12.2020 r. Świadectwa pracy skarżącej od 2003 r. wskazują, że umowy o pracę ze stroną rozwiązywały się z upływem okresu , na jakie były zawarte. Ostatnim okresem zatrudnienia strony jest okres od 2.01.2019 r. do 30.06.2019 r. i także ta umowa wygasła z uwagi na upływ czasu, na jaki została zawarta. Odnosząc ten okres zatrudnienia oraz sposób rozwiązania umowy o pracę do ustalonej daty przyznanej matce strony znacznego stopnia niepełnosprawności od dnia 3 grudnia 2019 r. nie sposób uznać , że rezygnacja z tego zatrudnienia była spowodowana koniecznością sprawowania opieki nad niepełnosprawną matką , bowiem w dacie ustania zatrudnienia strony jej matka nie była osobą niepełnosprawną w rozumieniu przepisów art. 17 ust.1 w zw. z art. 3 pkt 15 ustawy. Okres choroby matki skarżącej przed przyznaniem jej znacznego stopnia niepełnosprawności nie może być brany pod uwagę , bowiem świadczenie pielęgnacyjne jest ustawowo związane z posiadanym znacznym stopniem niepełnosprawności , orzeczonym przez właściwy organ. Fakt istnienia choroby od 10 lat u matki skarżącej nie stanowił przeszkody dla skarżącej w podejmowaniu zatrudnienia w tym okresie. Kolegium wskazało, że oczywiście posiada wiedzę, że choroba nowotworowa, jej rozwój i nasilenie jest różne w różnym czasie, jednak organy związane są treścią obowiązujących przepisów prawa i przy rozpoznawaniu wniosku o przyznanie świadczenia pielęgnacyjnego mogą dokonywać ustaleń obejmujących okres znacznego stopnia niepełnosprawności oraz istnienia niepełnosprawności. Zdaniem Kolegium zgromadzony materiał dowodowy nie pozwala uznać, że opieka sprawowana przez skarżącą nad matką może być uznana za długotrwałą w rozumieniu art. 17 ust.1 ustawy. W konsekwencji nie można mówić o istnieniu związku przyczynowego między niepodejmowaniem przez stronę zatrudnienia, a koniecznością sprawowania stałej lub długotrwałej opieki nad matką. Zdaniem organu odwoławczego , mając na uwadze stan zdrowia matki skarżącej , zakres i częstotliwość opieki nie sposób stwierdzić, że opieka ta ma charakter stały lub długotrwały i że jej zakres nie pozwala wnioskodawczyni na podjęcie zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej, choćby w wymiarze mniejszym niż pełen etat. Strona prowadzi odrębne od matki gospodarstwo domowe - mieszkają od siebie w niedalekiej odległości. Wskazane przez stronę czynności - codzienna toaleta, przygotowywanie posiłków zgodnie z zaleceniami lekarskimi, utrzymywanie porządków w domu , pranie, podawanie leków, monitorowanie stanu zdrowia, mierzenie ciśnienia, poziomu cukru i temperatury - chociaż są czynnościami stale wykonywanymi, to zajmują jedynie część dnia. Także konieczne wizyty lekarskie odbywają się co jakiś czas. Z zebranego materiału nie wynika, by matka skarżącej była osobą leżącą , która wymaga stałej i całodobowej opieki. Oznacza to jej samodzielność w czasie, gdy skarżąca nie przebywa u matki.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00