Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 3 grudnia 2020 r., sygn. III SA/Gd 913/20

Pomoc społeczna

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Jacek Hyla (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Paweł Mierzejewski, Sędzia WSA Jolanta Sudoł, , po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 3 grudnia 2020 r. sprawy ze skargi H.K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 5 czerwca 2020 r. nr (...) w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia 5 czerwca 2020 r., nr (...) Samorządowe Kolegium Odwoławcze (...) utrzymało w mocy decyzję Wójta Gminy (...) z dnia 17 kwietnia 2020 r., nr (...), odmawiającą H. K. prawa do świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w związku z opieką nad niepełnosprawną siostrą W.G..

Organ I instancji, powołując się na brzmienie art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 111 ze zm., dalej powoływanej jako: "u.ś.r.") wskazał w uzasadnieniu decyzji, że przyznanie świadczenia pielęgnacyjnego siostrze osoby wymagającej opieki uzależnione jest od istnienia po jej stronie obowiązku alimentacyjnego w rozumieniu Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego. Wprawdzie siostra wnioskodawczyni W.G. legitymuje sie orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności, zaś H.K. zamieszkuje wraz z siostrą i opiekuje się nią, to jednak z akt sprawy wynika, że W.G. posiada córkę, która pracuje zawodowo. Nie wynika z akt, by zachodziły okoliczności obiektywnie uniemożliwiające córce spełnienia obowiązku alimentacyjnego wobec matki, czy to w formie bezpośredniej opieki, czy też dostarczenia środków utrzymania koniecznych do zapewnienia jej opieki przez inną osobę, bowiem nie legitymuje się ona orzeczeniem o stopniu niepełnosprawności.

W ocenie organu I instancji brak woli opieki nad matką ze strony córki oraz pozostawanie przez nią w zatrudnieniu, jako uzasadnienie odmowy wywiązania się z obowiązku alimentacyjnego, nie stanowi okoliczności obiektywnych, uniemożliwiających wywiązanie się córki z obowiązku alimentacyjnego. Również zobowiązania finansowe córki nie stanowią takich okoliczności, gdyż są zależne od woli osób zobowiązanych i jako takie nie mogą skutkować wyłączeniem stosowania art. 17 ust. 1a pkt 2 u.ś.r.