Wyrok WSA w Białymstoku z dnia 10 grudnia 2020 r., sygn. II SA/Bk 771/20

Pomoc społeczna

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Marek Leszczyński, Sędziowie sędzia NSA Grażyna Gryglaszewska,, asesor sądowy WSA Barbara Romanczuk (spr.), , po rozpoznaniu w Wydziale II na posiedzeniu niejawnym w dniu 10 grudnia 2020 r. sprawy ze skargi D. M. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Ł. z dnia [...] września 2020 r., nr [...] w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego uchyla zaskarżoną decyzję

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] września 2020 r. nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Ł. na podstawie art. 138 § 1 pkt 2 k.p.a. po rozpatrzeniu odwołania D. M. od decyzji Kierownika Ośrodka Pomocy Społecznej w S. działającego z upoważnienia Burmistrza S. z dnia [...] lipca 2020 r. nr [...] w sprawie odmowy przyznania świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w celu sprawowania opieki nad córką E. M., uchyliło zaskarżoną decyzję w całości i przyznało D. M. świadczenie pielęgnacyjne w związku z koniecznością opieki nad córką od 1 października 2020 r. na czas określony w kwocie 1.830 zł.

Stan faktyczny sprawy przedstawia się następująco:

Dnia [...] czerwca 2020 roku D. M. złożyła do Kierownika Ośrodka Pomocy Społecznej w S. wniosek o ustalenie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego w związku z opieką nad niepełnosprawną córką E. M. Powołała się na orzeczenie Powiatowego Zespołu do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w G. z dnia [...] stycznia 2015 r. nr [...], którym E. M. urodzona dnia [...] października 1986r. została zaliczona do znacznego stopnia niepełnosprawności od [...] października 2002 r, a orzeczenie wydano na stałe, z zaznaczeniem konieczności stałej łub długotrwałej opieki lub pomocy innej osoby w związki ze znacznie ograniczoną możliwością samodzielnej egzystencji.

Kierownik Ośrodka Pomocy Społecznej w S. decyzją z dnia [...] lipca 2020 r. nr [...] odmówił D. M. przyznania świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w związku z koniecznością opieki nad córką E. M. Powodem odmowy przyznania świadczenia było to, że zgodnie z art. 17 ust.5 pkt 1 lit. a ustawy o świadczeniach rodzinnych, świadczenie pielęgnacyjne nie przysługuje, jeżeli osoba sprawująca opiekę ma ustalone prawo do emerytury. Ponadto organ I instancji ustalił, że nie można mówić o niepodejmowaniu, czy rezygnacji z zatrudnienia w rozumieniu art. 17 ustawy o świadczeniach rodzinnych, bowiem w chwili złożenia wniosku o przyznanie świadczenia pielęgnacyjnego D. M. miała 65 lat i przyznane prawo do świadczenia, czyli z uwagi na wiek i pobieranie świadczenia emerytalnego nie była osobą zdolną do podjęcia działań.