Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 24 listopada 2020 r., sygn. II SA/Gl 674/20

Pomoc społeczna

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Bonifacy Bronkowski, Sędziowie Sędzia WSA Stanisław Nitecki (spr.), Sędzia WSA Renata Siudyka, , po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 24 listopada 2020 r. sprawy ze skargi D. L. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Katowicach z dnia [...] r. nr [....] w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego Oddala skargę

Uzasadnienie

Wójt Gminy L. decyzją z [...] r. nr [...], wydaną na podstawie art. 17, art. 20 oraz art. 32 ustawy z dnia 29 listopada 2003 r, o świadczeniach rodzinnych (Dz. U. z 2020 r., poz. 111) oraz art. 104 Kodeksu postępowania administracyjnego odmówił D. L. (dalej jako strona lub skarżący) przyznania prawa do świadczenia pielęgnacyjnego w związku z opieką nad B. J. W uzasadnieniu organ ten przywołał treść stosownych przepisów i wskazał, że strona jako inna osoba winna spełniać wymogi wynikające z treści art. 17 ust. 1a ustawy o świadczeniach rodzinnych, których nie spełnia, ponieważ mąż osoby wymagającej opieki nie jest osobą legitymującą się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności, jak również istnieją inne osoby, które są w pierwszej linii spokrewnione z osobą wymagającą opieki.

Z decyzją tą nie zgodziła się strona, która reprezentowana przez adwokata P. G. wniosła odwołanie do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Katowicach. W odwołaniu tym wyrażono niezadowolenie z otrzymanego rozstrzygnięcia i podniesiono naruszenie prawa materialnego, a to art. 17 ust. 1b ustawy o świadczeniach rodzinnych bez uwzględnienia okoliczności, że na skutek wyroku Trybunału Konstytucyjnego z 21 października 2014 r. doszło do uznania niekonstytucyjności części wskazanej normy w zakresie, w jakim różnicuje prawo do świadczenia pielęgnacyjnego osób sprawujących opiekę nad osobą niepełnosprawną ze względu na datę powstania niepełnosprawności; naruszenie art. 17 ust. 1 pkt 4 w związku z art. 17 ust. 1a ustawy o świadczeniach rodzinnych poprzez przyjęcie, że do kręgu osób uprawnionych do uzyskania świadczenia pielęgnacyjnego nie zalicza się skarżącego, faktycznie sprawującego opiekę, z uwagi na to, że opieka ta winna być sprawowana przez osoby spokrewnione w linii prostej w pierwszym stopniu z osobą niepełnosprawną, podczas gdy wykładnia funkcjonalna winna umożliwić stronie otrzymanie wnioskowanego świadczenia; naruszenie art. 17 ust. 5 pkt 2 lit. a ustawy o świadczeniach rodzinnych poprzez przyjęcie, że pozostawanie babci skarżącego w związku małżeńskim stanowi negatywną przesłankę przyznania świadczenia pielęgnacyjnego oraz naruszenie przepisów postępowania mające istotny wpływ na wynik sprawy, to jest art. 77 § 1 i art. 7 w związku z art. 80 Kodeksu postępowania administracyjnego poprzez niewyjaśnienie wszystkich istotnych okoliczności sprawy oraz przyjęcie, że skarżący nie jest spokrewniony z osobą wymagającą opieki w linii prostej w pierwszym stopniu. W motywach odwołania przedstawiono argumentację przemawiającą za uwzględnieniem wniesionego odwołania.