Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 22 października 2020 r., sygn. I SA/Gl 711/20

Podatek dochodowy od osób prawnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Dorota Kozłowska (spr.), Asesor WSA Monika Krywow, Sędzia WSA Adam Nita, Protokolant Katarzyna Czabaj, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 października 2020 r. sprawy ze skargi A Sp. z o.o. w C. na interpretację Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych oddala skargę.

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi jest interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej (dalej: organ interpretacyjny) z dnia [...] r. nr [...] [...], wydana na wniosek A Sp. z o.o. z siedzibą w C. (dalej: wnioskodawca, Spółka, skarżąca) dotycząca podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy wydatki poniesione przez Spółkę na nabycie licencji oprogramowania bukmacherskiego niezbędnego do prowadzenia podstawowej działalności Spółki można zakwalifikować jako koszt uzyskania przychodu w pełnej wysokości, tj. bez ograniczeń wynikających z art. 15e ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 865 z późn. zm., dalej: u.p.d.o.p.) z uwagi na wyłączenie wynikające z art. 15e ust. 11 pkt 1 u.p.d.o.p.

Wniosek o wydanie interpretacji został złożony w dniu 10 stycznia 2020 r., a następnie uzupełniony pismami z 9 i 23 marca 2020 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest podatnikiem mającym siedzibę na terytorium Polski. Przedmiotem działalności Spółki jest organizowanie zakładów bukmacherskich na wyniki wydarzeń sportowych, społecznych i politycznych poprzez stronę internetową, aplikację mobilną oraz stacjonarne Punkty Przyjmowania Zakładów. Spółka prowadzi swoją działalność na podstawie przepisów ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 165 z późn. zm., dalej: u.g.h.).

Wnioskodawca planuje zawrzeć umowę licencyjną z podmiotem powiązanym z siedzibą w Republice Czeskiej. Przedmiotem planowanej umowy ma być licencja na korzystanie z oprogramowania (platformy), którego przeznaczeniem jest bieżące wsparcie, zarządzanie i obsługa organizowanych przez Spółkę zakładów wzajemnych w rozumieniu przepisów ustawy o grach hazardowych. Oprogramowanie ma wspierać również działania marketingowe związane z organizowaniem zakładów wzajemnych. Oprogramowanie bukmacherskie nabywane przez wnioskodawcę będzie wykorzystywane do wykonywania podstawowej działalności Spółki. Bez tego oprogramowania wnioskodawca nie miałby możliwości prowadzenia działalności gospodarczej w przedmiocie urządzania zakładów wzajemnych bukmacherskich online. Miesięczna opłata licencyjna będzie kalkulowana jako ustalony z licencjodawcą procent od wskaźnika NGR (ang. net gaming revenue), czyli procent od przychodu netto z gier, przy czym umowa zakładać także będzie minimalną opłatę miesięczną. NGR należy rozumieć jako wartość wszystkich kwot postawionych przez graczy i otrzymanych za pośrednictwem licencjonowanego oprogramowania (z wyjątkiem kwot wynikających z zakładów postawionych za pośrednictwem konta testowego), która pomniejszona jest m.in. o sumę wypłaconych za pośrednictwem licencjonowanego oprogramowania wygranych, premie (ang. bonus) przeznaczone na zakłady, które wcześniej zostały przez wnioskodawcę przyznane graczom w związku z prowadzonymi działaniami marketingowymi np. sprzedaży premiowej, zapłaconą kwotę podatku od gier, czy też anulowane zakłady (ang. cancelled bets).