Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 17 maja 2010 r., sygn. I SA/Gd 341/10

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Joanna Zdzienicka-Wiśniewska (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Danuta Oleś, Sędzia WSA Irena Wesołowska, Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Beata Jarecka, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 17 maja 2010 r. sprawy ze skargi ,,A" Sp. z o.o. z siedzibą w S. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia 12 grudnia 2007 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych za 2004 r. 1. uchyla zaskarżoną decyzję; 2. określa, że zaskarżona decyzja nie może być wykonana; 3. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej na rzecz strony skarżącej kwotę 811(osiemset jedenaście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Naczelnik Urzędu Skarbowego decyzją z dnia 1 czerwca 2007 r., określił "A" Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w S. wysokość zobowiązania z tytułu podatku dochodowego od osób prawnych za rok 2004 w wysokości 5.309,00 zł. W uzasadnieniu wskazano, że Spółka bezzasadnie odniosła w koszty uzyskania przychodów kwotę 25.487,11 zł, stanowiącą różnicę pomiędzy kwotą będącą równowartością otrzymanego kredytu a sumą spłaconych rat kapitałowych. Zdaniem organu I instancji podatnik błędnie uznał, że ww. kwota stanowi ujemne różnice kursowe od udzielonego kredytu denominowanego.

Dyrektor Izby Skarbowej po rozpoznaniu odwołania, decyzją z dnia 12 grudnia 2007 r. uchylił decyzję organu pierwszej instancji w części i obniżył wysokość zobowiązania podatkowego. Organ odwoławczy, uzasadniając rozstrzygnięcie w zakresie, w jakim utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego, stwierdził, że na podstawie analizy postanowień umowy z dnia 28 września 2001 r. nr [...] o udzielenie odnawialnego kredytu obrotowego denominowanego w euro, zawartej przez stronę z Bankiem B S.A. w W. Oddział w S. należy uznać, iż przedmiotowy kredyt jest kredytem denominowanym a nie dewizowym, a powstała różnica pomiędzy wartością otrzymanego kredytu a sumą spłaconych rat kredytowych nie stanowi różnic kursowych w rozumieniu ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.; w skrócie: u.p.d.o.p.). W ocenie organu odwoławczego, powstała różnica jest elementem spłaty kredytu, a wydatki poniesione na spłatę kredytu, zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 10 lit. a/ u.p.d.o.p., nie stanowią kosztów uzyskania przychodów. Organ odwoławczy nie stwierdził także aby organ pierwszej instancji dopuścił się naruszenia przepisów postępowania, wskazanych w odwołaniu.