Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 15 maja 2007 r., sygn. I SA/Gd 375/06

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Joanna Zdzienicka-Wiśniewska, Sędziowie Sędzia NSA Ewa Kwarcińska, Asesor WSA Danuta Oleś (spr.), Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Monika Orska, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 8 maja 2007 r. sprawy ze skargi A. S.A. z siedzibą w G. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] nr [...] w przedmiocie udzielenia pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego 1. uchyla zaskarżoną decyzję; 2. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie może być wykonana; 3. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej na rzecz strony skarżącej kwotę 240 zł (dwieście czterdzieści złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania.

A S.A., pismem z dnia [...] wystąpił do Naczelnika Urzędu Skarbowego o udzielenie w trybie art. 14a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm. - zwanej dalej "Ordynacja podatkowa") pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego. We wniosku zapytano, czy ponoszone przez spółkę wydatki na składkę podstawową w ramach pracowniczego programu emerytalnego stanowią koszty uzyskania przychodów w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?

Spółka zajęła stanowisko, iż wydatki ponoszone z tytułu składek podstawowych płaconych w związku z realizacją pracowniczego programu emerytalnego stanowią koszty uzyskania przychodów w rozumieniu ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (tekst jednolity: Dz.U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn. zm. zwanej dalej "ustawą p.d.p.") na podstawie art. 15 ust. 1d tej ustawy.

Naczelnik Urzędu Skarbowego wydał w dniu [...] postanowienie stwierdzające, że stanowisko przedstawione we wniosku jest nieprawidłowe w odniesieniu do opisanego w nim stanu faktycznego.

W uzasadnieniu postanowienia organ podatkowy stwierdził, iż wydatki na rzecz pracowników należy zaliczać do kosztów podatkowych w oparciu o regułę wyrażoną w art. 15 ust. 1 ustawy p.d.p. , natomiast przepis art. 15 ust. 1d tej ustawy jedynie uściśla zasadę określoną w art. 15 ust.1.