Wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 17 czerwca 2009 r., sygn. I SA/Bd 242/09
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Zdzisław Pietrasik (spr.) Sędziowie: Sędzia WSA Halina Adamczewska-Wasilewicz Sędzia WSA Ewa Kruppik-Świetlicka Protokolant Asystent sędziego Waldemar Dąbrowski po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 17 czerwca 2009r. sprawy ze skargi Z. S.A. w B. na interpretację Ministra Finansów z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób prawnych oddala skargę
UZASADNIENIE
I SA/Bd 242/09
UZASADNIENIE
W dniu 17 października 2008 r. firma Z. S.A. w B. wystąpiła z wnioskiem do Ministra Finansów reprezentowanego przez Dyrektora Izby Skarbowej w B. w sprawie udzielenia pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości rozpoznania dla celów tego podatku dodatnich i ujemnych różnic kursowych na kwocie podatku od towarów i usług przy fakturach wystawionych w walucie obcej.
Wnoszący wniosek przedstawił następujący stan faktyczny: spółka dokonuje transakcji walutowych, w ramach których jej należności i zobowiązania są ustalane, naliczane, a następnie uiszczane w walutach obcych. Zdarza się, że transakcje
te dokonywane są także z podmiotami mającymi siedzibę w Polsce (z uwzględnieniem wymaganych zezwoleń dewizowych), w związku z czym
- z zasady - transakcje te są opodatkowane podatkiem od towarów i usług.
Cała należność (w tym podatek VAT) naliczana jest - zgodnie z umową - w walucie obcej i w tej walucie obcej jest w całości uiszczana.
W związku z tymi transakcjami spółka rozpoznaje różnice kursowe, przy czym dla celów podatkowych ustala różnice wg metody określonej w art. 15a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
W przypadku transakcji dokonywanych w Polsce z podmiotami mającymi siedzibę w Polsce, rozliczanych - zgodnie z umową - z danym kontrahentem w walucie obcej, firma identyfikuje różnice kursowe wynikające z różnic kursu waluty właściwego dla powstania przychodu (lub odpowiednio poniesienia kosztu) oraz kursu właściwego dla dnia faktycznego otrzymania przychodu (odpowiednio dokonania zapłaty kosztu).