Wyrok WSA w Białymstoku z dnia 29 października 2020 r., sygn. II SA/Bk 646/20

Pomoc publiczna

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia NSA Elżbieta Trykoszko (spr.), Sędziowie sędzia WSA Marek Leszczyński,, asesor sądowy WSA Barbara Romanczuk, , po rozpoznaniu w Wydziale II na posiedzeniu niejawnym w dniu 29 października 2020 r. sprawy ze skargi D. P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. z dnia [...] lipca 2020 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia pielęgnacyjnego 1. uchyla zaskarżoną decyzję i poprzedzającą jej wydanie decyzję Wójta Gminy P. z [...] czerwca 2020 r. nr [...]; 2. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. na rzecz skarżącej D. P. kwotę 480 złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego

Uzasadnienie

D. P. (dalej: skarżąca) wniosła skargę na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w S. (dalej: Samorządowe Kolegium Odwoławcze) z dnia [...] lipca 2020 roku, nr [...], utrzymującą w mocy decyzję p.o. Kierownika Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w P., działającego z upoważnienia Wójta Gminy P., z dnia [...] czerwca 2020 roku, nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia pielęgnacyjnego. Skargę wywiedziono na tle następującego stanu faktycznego.

Decyzją p.o. Kierownika Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w P., działającego z upoważnienia Wójta Gminy P., z dnia [...] czerwca 2020 roku, nr [...] odmówiono D. P. przyznania prawa do świadczenia pielęgnacyjnego w związku z opieką nad mężem J. P., ur. [...].01.1944 r., który jest osobą trwale niezdolną do pracy. W uzasadnieniu przedmiotowej decyzji wskazano, że J. P. jest osobą niepełnosprawną, trwale niezdolną do samodzielnej egzystencji. Osobami spokrewnionymi w pierwszym stopniu są jego córki A. K. i W. M., które nie są osobami małoletnimi i nie legitymują się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności. Ze względu na pracę oraz opiekę nad małoletnim synem nie mogą sprawować opieki nad ojcem. D. P. jest żoną J. P., nie posiada orzeczenia o niepełnosprawności, nie jest rolnikiem ani małżonkiem rolnika. Organ wskazał na szereg przesłanek negatywnych uniemożliwiających przyznanie wnioskodawczyni świadczenia pielęgnacyjnego. Jako pierwszą z nich wskazano pozostawanie J. P. w związku małżeńskim z osobą, która nie posiada orzeczenia o znacznym stopniu niepełnosprawności, co zgodnie z art. 17 ust. 5 ustawy o świadczeniach rodzinnych wyklucza przyznanie świadczenia pielęgnacyjnego. Kolejno organ wskazał, że rodzice J. P. nie żyją, jednakże osoby spokrewnione z nim w pierwszym stopniu nie legitymują się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności, zaś D. P. sprawująca opiekę nad mężem posiada prawo do emerytury. Posiadanie przez D. P. prawa do emerytury zgodnie z art. 17 ust. 5 ustawy o świadczeniach rodzinnych także wyklucza przyznanie świadczenia pielęgnacyjnego. Organ I instancji jako ostatnią z przesłanek odmowy przyznania świadczenia pielęgnacyjnego wskazał na okres powstania niepełnosprawności J. P.. Z dokumentacji zgromadzonej w toku postępowania niemożliwym było stwierdzenie, że niepełnosprawność wymienionego powstała w okresach wymienionych w art. 17 ust. 1b ustawy o świadczeniach rodzinnych. Konkludując organ wskazał, iż J. P. wymaga opieki osoby drugiej, a taką nad nim sprawuje jego żona D. P..