Wyrok WSA w Lublinie z dnia 15 września 2020 r., sygn. II SA/Lu 810/19

Planowanie przestrzenne; Zagospodarowanie przestrzenne

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Bogusław Wiśniewski (sprawozdawca) Sędziowie Sędzia WSA Grzegorz Grymuza Sędzia NSA Grażyna Pawlos-Janusz Protokolant Referent Radosław Dudek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 września 2020 r. sprawy ze skargi W. L. na uchwałę Rady Gminy z dnia [...] września 2019 r. nr [...] w sprawie zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Gminy J. - część II - obszary położone w obrębach geodezyjnych: S., S., K. N., M., B., D. stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały w części dotyczącej § 21 oraz załącznika graficznego numer [...]. obejmującego tereny oznaczone symbolami [...] i [...]

Uzasadnienie

W skardze z dnia [...] listopada 2019r. W. L. wniósł o stwierdzenie nieważności uchwały Nr [...] Rady Gminy z dnia [...] września 2019 r. w sprawie zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego gminy J. — część II — obszary położone w obrębach geodezyjnych: S., S., K. N., M., B., D. w części obejmującej tereny oznaczone symbolami: [...] i [...] położone w granicach udokumentowanych złóż kopalin na załączniku graficznym Nr [...] do uchwały. W uzasadnieniu podano, że uchwała we wskazanym zakresie została podjęta z naruszeniem art. 15 ust. 2 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym i art. 95 ustawy z dnia 9 czerwca 2011 r. Prawo geologiczne i górnicze (Dz.U. z 2019 r. poz. 868 z późn. zm.). Stosownie do treści art. 15 ust. 2 pkt. 7 ww. ustawy w planie miejscowym określa się obowiązkowo granice i sposoby zagospodarowania terenów lub obiektów podlegających ochronie, ustalonych na podstawie odrębnych przepisów, terenów górniczych a także obszarów szczególnego zagrożenia powodzią oraz obszarów osuwania się mas ziemnych. Powyższy przepis znajduje uszczegółowienie w § 7 pkt 6 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie wymaganego zakresu projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego (Dz. U. z 2003 r. Nr 164, poz. 1587), na mocy którego projekt rysunku planu miejscowego powinien zawierać granice i oznaczenia obiektów i terenów chronionych na podstawie przepisów odrębnych, w tym terenów górniczych, a także narażonych na niebezpieczeństwo powodzi oraz zagrożonych osuwaniem się mas ziemnych. W myśl art. 125 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska (Dz. U z 2019 r. poz. 1396 z późn. zm.) złoża kopalin podlegają ochronie polegającej na racjonalnym gospodarowaniu ich zasobami oraz kompleksowym wykorzystaniu kopalin, w tym kopalin towarzyszących. Z kolei zgodnie z art. 95 ust. 1 tej ustawy, udokumentowane złoża kopalin oraz udokumentowane wody podziemne, w granicach projektowanych stref ochronnych ujęć oraz obszarów ochronnych zbiorników wód podziemnych, a także udokumentowane kompleksy podziemnego składowania dwutlenku węgla, w celu ich ochrony ujawnia się w studiach uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gmin, miejscowych planach zagospodarowania przestrzennego oraz planach zagospodarowania przestrzennego województwa. Zdaniem Wojewody analiza przedmiotowej uchwały wykazała, że na załączniku graficznym nr [...] w obrębie geodezyjnym D. został wrysowany teren udokumentowanych złóż kopalin. Jednocześnie na obszarach udokumentowanych złóż kopalin wyznaczono tereny koncentracji usług o symbolach: [...] i [...] Tereny te są częściowo położone w granicach udokumentowanych złóż kopalin. Zgodnie z § 21 ust. 2 pkt 1 uchwały dla terenów koncentracji usług (U/UC) oznaczonych symbolami: [...] [...], [...] [...] ustala się następujące przeznaczenie podstawowe: usługi komercyjne, handlu (w tym stacji paliw płynnych i gazowych), gastronomii, rzemiosła usługowego, usług finansowych, usług bytowych, turystyki oraz pod usługi publiczne oświaty, kultury, kultu religijnego, zdrowia i ochrony socjalnej, sportu, administracji publicznej i gospodarczej, obiektów i centrów logistycznych i technologicznych oraz innych usług publicznych i innych usług komercyjnych z możliwością realizacji obiektów wielkopowierzchniowych (o powierzchni przekraczającej 2000 m2 powierzchni handlowej). Istnienie udokumentowanych złóż kopalin na terenach [...] [...] i [...] [...] potwierdza informacja zamieszczona w Systemie Gospodarki i Ochrony Bogactw Mineralnych "M." prowadzonym przez Państwowy Instytut Geologiczny - Państwowy Instytut Badawczy. Są to dwa udokumentowane złoża kopalin: surowców ilastych ceramiki budowlanej oraz surowców ilastych d/p kruszywa lekkiego o nazwie "D.". Z kart informacyjnych złóż kapaliny stałej D., zamieszczonych w tym systemie wynika, że na dzień 31 grudnia 2018 r. powierzchnia udokumentowanych złóż kopalin: surowców ilastych ceramiki budowlanej wynosiła 8.882 ha i surowców ilastych d/p kruszywa lekkiego wynosiła 26.010 ha. Wojewoda zaznaczył ponadto, że w granicach terenów udokumentowanego złoża znajduje się również fragment terenu oznaczonego symbolem 17 U/MN - teren usług i zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej. Jednakże z uwagi na istniejące zagospodarowanie terenu ustalenia planu dla tego obszaru nie zostały wskazane w petitum skargi. Organ powołując się na orzecznictwo wskazał, że skutkiem ujawnienia w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego gminy złóż kopalin mogą być ograniczenia w zakresie wykorzystania nieruchomości (np. zakaz zabudowy budynkami mieszkalnymi) w celu zabezpieczenia złóż przed zagospodarowaniem w sposób wykluczający podjęcie wydobycia w przyszłości. W wyroku z dnia 20 maja 2015 r. ( II OSK 394/15 ) Naczelny Sąd Administracyjny podkreślił, że złoża kopalin są wartością podlegającą prawnej ochronie, która znajduje swój wyraz zarówno w przepisach Prawa górniczego, jak i przepisach Prawa ochrony środowiska. Art. 125 tej ostatniej ustawy zawiera właśnie taką klauzulę ochronną przez ustanowienie dyrektywy, iż złoża kopalin podlegają ochronie polegającej na racjonalnym gospodarowaniu ich zasobami oraz kompleksowym wykorzystaniu kopalin, w tym kopalin towarzyszących. Przeznaczenie terenów [...] [...] i [...] [...] pod określoną w § 21 ust. 2 pkt 1 uchwały zabudowę uniemożliwia ochronę znajdujących się tam udokumentowanych złóż kopalin. Takie przeznaczenie terenu w żaden sposób nie da się pogodzić z jakąkolwiek przyszłą eksploatacją złoża. W ocenie Wojewody fakt ten należy uznać za naruszenie w sposób istotny zasad sporządzania planu miejscowego, unormowanych art. 15 ust. 2 pkt 7 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym w związku z art. 95 ust. 1 Prawo geologiczne i górnicze oraz art. 125 Prawo ochrony środowiska.