Wyrok WSA w Białymstoku z dnia 2 września 2020 r., sygn. I SA/Bk 109/20

Podatek dochodowy od osób fizycznych; Podatkowe postępowanie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Jacek Pruszyński (spr.), Sędziowie sędzia WSA Paweł Janusz Lewkowicz,, sędzia WSA Andrzej Melezini, Protokolant st. sekretarz sądowy Marta Anna Lawda, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 2 września 2020 r. sprawy ze skargi K. M. na decyzję Naczelnika P. Urzędu Celno-Skarbowego w B. z dnia [...] listopada 2019 r. nr [...] w przedmiocie określenia zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2014 r. oddala skargę

Uzasadnienie

W wyniku przeprowadzonej kontroli podatkowej, następnie przekształconej w postępowanie podatkowe, decyzją z dnia [...] sierpnia 2019 r. Naczelnik P. Urzędu Celno-Skarbowego w B. określił K. M. (dalej powoływany także jako skarżący) wysokość zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2014 r. w kwocie 1.711.476 zł w miejsce zadeklarowanej straty w kwocie 966.949,49 zł. Zdaniem organu, skarżący w zeznaniu PIT-36L za 2014 r. zawyżył koszty uzyskania przychodów o kwotę 12.705.168,00 zł z tytułu transakcji sprzedaży akcji na okaziciela R. S.A. na rzecz O. S.A., przez co nie wykazał zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych w kwocie 2.230.262 zł.

Nie zgadzając się z powyższą decyzją, pełnomocnik skarżącego w złożonym odwołaniu zarzucił naruszenie zarówno przepisów prawa materialnego jak i procesowego, wnosząc o uchylenie zaskarżonej decyzji w całości i umorzenie postępowania w niniejszej sprawie bądź o przekazanie sprawy do ponownego rozpatrzenia organowi I instancji.

W zakresie prawa materialnego zarzucono m.in. naruszenie art. 22 ust. 1 w zw. z art. 23 ust. 1 pkt 38 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2012 r., poz. 361 ze zm., dalej powoływana jako u.p.d.o.f.) w zw. z art. 21 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2019 r., poz. 900 ze zm., dalej powoływana jako o.p.) w wyniku nieuprawnionego przyjęcia, jako podstawy wydanej decyzji - regulacji obowiązującej w 2014 r., nie zaś w ustalonej tą decyzją dacie zdarzenia kwalifikującego do określenia wysokości kosztu uzyskania przychodów, tj. wniesienia wkładu niepieniężnego do spółki osobowej w 2010 r. - jakie nakazywało zastosowanie regulacji ustawy podatkowej przed datą 1 stycznia 2011 r., z którą to datą wprowadzono w redakcji powołanego art. 22 ust. 1, przepis ustępu 8a, z konsekwencją obrazy przepisu prawa materialnego, t.j. art. 22g ust. 1 pkt 4 w zw. z art. 22 ust. 1 ustawy w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2010 r. - poprzez jego niezastosowanie oraz naruszenie art. 22 ust. 1 u.p.d.o.f. w wyniku przyjęcia (pkt. 3.2 decyzji na str. 4), nieprawidłowego źródła przychodu obciążającego podatnika dla ustalenia dochodu kształtowanego kryterium kosztów uzyskania przychodów (art. 22 ust. 1) - jakim miałoby być odpłatne zbycie udziałów (akcji) oraz papierów wartościowych w sytuacji, kiedy przysporzenie z tak określonego źródła nastąpiło na rzecz B. Sp.j. z siedzibą w S., nie zaś na rzecz podatnika.