Wyrok WSA w Łodzi z dnia 2 marca 2010 r., sygn. I SA/Łd 666/09
Dnia 2 marca 2010 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział I w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Anna Świderska (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Paweł Kowalski Sędzia WSA Joanna Grzegorczyk - Drozda Protokolant Tomasz Furmanek po rozpoznaniu w dniu 2 marca 2010 roku na rozprawie sprawy ze skargi R. K. W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w Ł. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie określenia zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za rok 2005 oddala skargę.
Uzasadnienie
Decyzją z dnia [...] Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w Ł. określił R. W.i zobowiązanie w podatku dochodowym od osób fizycznych za rok 2005 w wysokości 35.354,00 zł
Decyzją z dnia [...] Dyrektor Izby Skarbowej w Ł. uchylił powyższą decyzję i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia organowi I instancji uznając, że decyzja ta została wydana w oparciu o niepełny materiał dowodowy, a więc z naruszeniem przepisów postępowania w stopniu uzasadniającym jej eliminację z obrotu prawnego.
Decyzją z dnia [...]. Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w Ł. ponownie określił podatnikowi zobowiązanie w podatku dochodowym od osób fizycznych za rok 2005 w wysokości 90.694 zł
Wydaną w następstwie rozpoznania odwołania strony decyzją z dnia [...] Dyrektor Izby Skarbowej w Ł. utrzymał w mocy decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej Ł. z dnia [...]. W uzasadnieniu wskazał, że postanowieniem z dnia 13 września 2006r. Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w Ł. wszczął postępowanie kontrolne w zakresie rzetelności deklarowanych przez skarżącego podstaw opodatkowania oraz prawidłowości obliczania i wpłacania m.in. podatku dochodowego od osób fizycznych za rok 2005. W kontrolowanym roku podatnik prowadził działalność gospodarczą pod firmą "E." z siedzibą w miejscowości K., kórej przedmiotem był m.in. handel drobiem, usługi transportowe oraz obrót paliwami ciekłymi. W trakcie kontroli skarbowej stwierdzono, że poza zgłoszoną działalnością, skarżący trudnił się także procederem polegającym na odbarwianiu (usuwaniu znacznika SOLYENT YELOOW 124) nabytego z nielegalnego źródła oleju opałowego i wprowadzaniu go do sprzedaży oraz wykorzystywał go we własnej działalności transportowej - jako olej napędowy do samochodów. Postępowanie kontrolne wykazało także, że podatnik nie zaliczył do kosztów uzyskania przychodów wydatków stanowiących koszty działalności w rozumieniu przepisów art. 22 ust. 1 w zw. z art. 22 ust. 8, art. 22a-22o oraz art. 23. ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.); - dalej "u.p.d.o.f." w postaci odpisów amortyzacyjnych z tytułu zużycia środków trwałych za grudzień 2005r. w kwocie 5.016,40 zł, wynagrodzeń wypłaconych pracownikom w miesiącu grudniu 2005r. w kwocie 11.572,88 zł, składek na ubezpieczenie społeczne w części sfinansowanej przez płatnika składek, a dotyczących wypłaconych wynagrodzeń za grudzień 2005r. w kwocie 2.800,29 zł. (zapłaconych w dniu 14.12.2005r.), a także kosztów reprezentacji i reklamy w kwocie 494,44 zł, które zostały udokumentowane fakturami VAT, dotyczącymi zakupu artykułów spożywczych i druków reklamowych. W toku kontroli stwierdzono ponadto zawyżenie kosztów uzyskania przychodów na kwotę 599.935 zł będącą efektem wliczył w ciężar kosztów prowadzonej firmy "E." wydatków na zakup oleju napędowego udokumentowanych 49 podrobionymi fakturami VAT wystawionymi w okresie od stycznia do sierpnia oraz w listopadzie 2005 roku rzekomo przez firmę A. z siedzibą w C.. Za czy ten podatnik został skazany prawomocnym wyrokiem karnym Sądu Rejonowego w W. z dnia [...] sygn. akt II K 179/06. Z orzeczenia tego wynika, że R.W. przyznał się do tego, że użył jako autentyczne podrobione faktury VAT wystawione przez firmę A. z C. dla własnej firmy E. na zakup oleju napędowego pomimo, że transakcje takie w rzeczywistości nie miały miejsca.