Wyrok WSA w Lublinie z dnia 24 lipca 2020 r., sygn. I SA/Lu 18/20

Podatek od towarów i usług

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Danuta Małysz Sędziowie WSA Monika Kazubińska-Kręcisz (sprawozdawca) WSA Andrzej Niezgoda Protokolant referent Katarzyna Jacyniuk po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 24 lipca 2020 r. sprawy ze skargi W. B. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za marzec 2014 r. oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] wydaną po rozpatrzeniu odwołania W. B. od decyzji Naczelnika Urzędu Skarbowego w [...] z [...] czerwca 2019 r. w przedmiocie określenia zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za marzec 2014 r., Dyrektor Izby Administracji Skarbowej utrzymał w mocy zaskarżone rozstrzygnięcie.

W uzasadnieniu podał, że z ustaleń postępowania podatkowego prowadzonego wobec podatniczki wynika, że zawyżyła ona podatek naliczony poprzez ujęcie w rozliczeniach podatkowych faktur VAT dostaw, które nie dokumentowały rzeczywistych transakcji gospodarczych i wykazanie do zwrotu podatku z tytułu nierzetelnych transakcji wewnątrzwspólnotowych (WDT).

Organ ustalił, że towar wymieniony w fakturach (olej rzepakowy) miał być w ciągu jednego dnia przedmiotem dostaw pomiędzy kilkoma podmiotami. Załadowany w Polsce, przetransportowany do Czech, miał wrócić z powrotem do Polski. Kolejność dostaw następowała pomiędzy: "E" W. B. - "A" Sp. z o. o. - "B" Sp. z o. o. - "C" R. S. - podmiot z Czech "D" s.r.o. - "E" W. B.. Organ podał, że brak jest wiarygodnych dowodów pochodzenia towaru. Spółka "A", od której skarżąca miała nabyć towar, nie posiadała środków trwałych, nie zatrudniała pracowników, nie posiadała zaplecza magazynowego i środków transportu.

W konsekwencji, co do faktur mających dokumentować transakcje pomiędzy polskimi podmiotami, organ pierwszej instancji zastosował art. 88 ust. 3a pkt 4 lit a) ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tj. Dz.U. z 2011 r., Nr 177, poz. 1054 ze zm., dalej - u.p.t.u. lub ustawa o VAT) stwierdzając, że strona bezpodstawnie obniżyła podatek należny o kwotę podatku naliczonego w wysokości 121.740,33 zł (z faktur wystawionych przez spółkę "A"). Co do zaś faktur dokumentujących dostawy wykazane jako wewnątrzwspólnotowe (na rzecz czeskiej spółki "D" s.r.o.) organ stwierdził, że transakcje w nich wskazane nie spełniły przesłanek określonych w art. 13 ust. 1 u.p.t.u. (nie doszło do wywozu towaru w celu dostawy).