Wyrok WSA w Warszawie z dnia 19 marca 2020 r., sygn. IV SA/Wa 2868/19

Odpady

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Agnieszka Wójcik, Sędziowie: Sędzia WSA Wanda Zielińska - Baran (spr.), Sędzia del. SO Aleksandra Westra, po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 19 marca 2020 r. sprawy ze skargi Towarzystwa [...] na postanowienie Ministra Środowiska z dnia [...] października 2019 r., nr [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji oddala skargę

Uzasadnienie

Zaskarżonym do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie postanowieniem z dnia [...] października 2019 r. Minister Środowiska utrzymał

w mocy własne postanowienie z dnia [...] sierpnia 2019 r., znak: [...] odmawiającego wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji Marszałka Województwa [...] z dnia [...] stycznia 2018 r., znak: [...] udzielającej [...] S.A.,

z siedzibą w [...], zezwolenia na przetwarzanie w procesie odzysku odpadów przywożonych spoza [...] "[...]", w ramach robót rekultywacyjnych wyrobiska na terenie [...] "[...]" oraz dopuszczenie organizacji do udziału w nim. Ponadto na podstawie art. 159 § 1 Kpa Towarzystwo wniosło o wstrzymanie wykonania zaskarżonej decyzji z uwagi na duże prawdopodobieństwo obarczenia wadą

z art. 156 § 1 pkt 2 Kpa.

W uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia Minister Środowiska podkreślił, że podtrzymuje w całości swoje stanowisko zaprezentowane w postanowieniu z dnia [...] sierpnia 2019 r.. Wskazał, że decyzja, której stwierdzenia nieważności domaga się Towarzystwo, została wydana na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy o odpadach

i dotyczy udzielenia zezwolenia na przetwarzanie odpadów. Zgodnie z art. 170 ust. 1 tej samej ustawy, do postępowań w sprawach zezwolenia na zbieranie odpadów, zezwolenia na przetwarzanie odpadów, zezwolenia na zbieranie i przetwarzanie odpadów, decyzji zatwierdzającej instrukcję prowadzenia składowiska odpadów, zgody na zamknięcie składowiska odpadów lub jego wydzielonej części oraz zgody na wydobywanie odpadów ze składowiska odpadów nie stosuje się art. 31 Kpa. Przepis ten nie zawiera zastrzeżenia, że dotyczy wyłącznie postępowań zwyczajnych. Minister podtrzymał swoje stanowisko odnośnie analogii występującej pomiędzy art. 28 ust. 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane a art. 170 ust. 1 ustawy o odpadach. Postępowanie w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji stanowi nowe postępowanie, niemniej jednak nadal dotyczy zezwolenia na przetwarzanie odpadów, tyle, że w postępowaniu nieważnościowym. Pamiętając, że ustawodawca wykluczył możliwość udziału organizacji w postępowaniach dotyczących m. in. zezwolenia na przetwarzanie odpadów, doszedł do wniosku, że wykluczenie to należy odnieść również do postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności. Wyłączenie stosowania art. 31 Kpa poprzez odpowiedni zapis zamieszczony w art. 170 ust. 1 ustawy o odpadach w postępowaniach o wydanie zezwolenia na przetwarzanie odpadów oznacza brak możliwości dokonywania przez organizację merytorycznej oceny postępowania. Tym samym przyjął, że wyłączenie to dotyczy również postępowań nadzwyczajnych, które są analizowane w odniesieniu do tego samego stanu prawnego co kwestionowane rozstrzygnięcie.