Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 16 października 2019 r., sygn. II SA/Po 657/19

Pomoc społeczna

Dnia 16 października 2019 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Izabela Paluszyńska Sędziowie Sędzia WSA Wiesława Batorowicz (spr.) Asesor WSA Jan Szuma po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym w dniu 16 października 2019 roku sprawy ze skargi E. J. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] maja 2019 roku Nr [...] w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego uchyla zaskarżoną decyzję

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z [...] maja 2019 r. nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze po rozpatrzeniu odwołania E. J. od decyzji Prezydenta Miasta [...] z [...] kwietnia 2019 r. nr [...] odmawiającej przyznania świadczenia (podano omyłkowo: zasiłku) pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia w związku z koniecznością opieki nad Z. F., utrzymało w mocy zaskarżoną decyzję.

Decyzję tę wydano w następujących okolicznościach.

[...] lutego 2019 r. E. J. zwróciła się do Prezydenta Miasta [...] (a precyzyjnie do Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w [...]) z wnioskiem o przyznanie świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia w związku z koniecznością opieki nad swą babcią Z. F.. We wniosku wskazała, że z uwagi na opiekę nad niepełnosprawną matką, której niepełnosprawność powstała po 18. roku życia pobiera aktualnie specjalny zasiłek opiekuńczy (na mocy decyzji Prezydenta M. [...] z [...].11.2018 r.).

Prezydent Miasta [...] ww. decyzją z [...] kwietnia 2019 r. odmówił skarżącej przyznania świadczenia pielęgnacyjnego. Wyjaśnił, że w świetle art. 17 ust. 1 i 1a ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (t.j. Dz. U. z 2018 r. poz. 2220 ze zm. - u.ś.r.) uprawnienie do uzyskania świadczenia pielęgnacyjnego wiąże się w pierwszej kolejności przysługuje najbliższym tj. matce, ojcu, dzieciom, czyli osobom spokrewnionym w pierwszym stopniu. Organ powołując się na przepisy art. 617 § 1 i § 2 oraz art. 129 § 1 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (t.j. Dz. U. z 2017 r. poz. 682 - k.r.o.) wyjaśnił, że kolejność obowiązku alimentacyjnego polega na tym, że ów obowiązek zobowiązanego w dalszej kolejności powstaje dopiero wtedy, gdy nie ma osoby zobowiązanej w bliższej kolejności albo gdy osoba ta nie jest w stanie uczynić zadość swemu obowiązkowi. Z. F. jest osobą o znacznym stopniu niepełnosprawności, wymagającą stałej lub długotrwałej opieki lub pomocy innej osoby w związku ze znacznie ograniczoną możliwością samodzielnej egzystencji orzeczonej na stałe. Jest ona wdową i ma dwoje żyjących dzieci - K. R. i W. F.. Zgodnie z oświadczeniem wnioskodawczyni żadna z ww. osób nie posiada orzeczenia o znacznym stopniu niepełnosprawności. W związku z tym - zdaniem organu - skoro niepełnosprawna Z. F. ma dwoje dzieci, to przyznanie świadczenia pielęgnacyjnego dla wnuczki mogłoby nastąpić wyłącznie w razie ustalenia, że żadne z dzieci osoby niepełnosprawnej nie jest w stanie sprawować stałej lub długotrwałej opieki nad matką. Takich okoliczności ni stwierdzono.