Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 22 października 2019 r., sygn. II SA/Ol 642/19

Zabezpieczenie społeczne

Dnia 22 października 2019 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Alicja Jaszczak-Sikora (spr.) Sędziowie sędzia WSA Bogusław Jażdżyk sędzia WSA Tadeusz Lipiński Protokolant specjalista Małgorzata Krajewska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 października 2019 r. sprawy ze skargi D. B. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia "[...]", Nr "[...]" w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego oddala skargę.

Uzasadnienie

Z przekazanych Wojewódzkiemu Sądowi Administracyjnemu akt administracyjnych sprawy wynika, że decyzją z "[...]" r. Burmistrz odmówił D. B. (dalej jako: "skarżący") przyznania świadczenia pielęgnacyjnego w związku z opieką nad niepełnosprawną matką N. B., na podstawie art. 17 ust. 1b oraz ust. 5 pkt 2 lit. a ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz. U. z 2018 r. poz. 2220 ze zm.), dalej jako: "u.ś.r.".

W uzasadnieniu organ wskazał, że N. B. (85 lat) jest osobą niezdolną do samodzielnej egzystencji. Skarżący zapewnia matce wymaganą opiekę i właściwie ją sprawuje. Ustalono, że skarżący zamieszkuje oddzielnie, lecz codziennie odwiedza rodziców i przebywa u nich. Skarżący sprząta, gotuje, pomaga przy porannej

i wieczornej toalecie, dba o wizyty lekarskie, realizuje recepty, zabiera na spacer. Skarżący jest bezrobotny, zarejestrowany w Powiatowym Urzędzie Pracy, bez prawa do zasiłku dla bezrobotnych. Mając powyższe na uwadze organ wskazał, że nie mógł uwzględnić wniosku, gdyż osoba wymagająca opieki pozostaje w związku małżeńskim, a małżonek (76 lat) nie legitymuje się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności (art. 17 ust. 5 pkt 2 lit. a u.ś.r.). Ponadto odmowę uzasadniono tym, że niepełnosprawność osoby wymagającej opieki powstała po 25 roku życia (art. 17 ust. 1 b u.ś.r.).