Wyrok WSA w Łodzi z dnia 5 września 2019 r., sygn. I SA/Łd 279/19

Podatek dochodowy od osób fizycznych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział I w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Tomasz Adamczyk (spr.) Sędziowie: Sędzia WSA Bożena Kasprzak Sędzia WSA Joanna Tarno Protokolant: St. sekretarz sądowy Dominika Borowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 5 września 2019 r. sprawy ze skargi B. K. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Ł. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie ustalenia zobowiązania w zryczałtowanym podatku dochodowym od osób fizycznych za 2008 r. od dochodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów 1. uchyla zaskarżoną decyzję; 2. zasądza od Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Ł. na rzecz skarżącej kwotę 5617 (pięć tysięcy sześćset siedemnaście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

I SA/Łd 279/19

UZASADNIENIE

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] r. Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w Ł. - po ponownym rozpatrzeniu odwołania od decyzji Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w Ł. z dnia [...] r., ustalającej B. K. zobowiązanie w zryczałtowanym podatku dochodowym od osób fizycznych za 2008r. w kwocie 169.509 zł od dochodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów w wysokości 226.012 zł - uchylił w całości zaskarżoną decyzję organu pierwszej instancji i ustalił wysokość zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za rok 2008 w kwocie 156.555 zł od dochodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów w wysokości 208.740 zł. W uzasadnieniu decyzji wskazano, że w wyniku przeprowadzonego postępowania kontrolnego Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w Ł. ustalił, iż w 2008 r. B. K. poniosła wraz z mężem S. K. wydatki, które nie znalazły pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów. Podstawą wszczęcia postępowania była darowizna udzielona w dniu 20.11.2008 r. przez B. K. matce L. B. w kwocie 750.000 zł. Organ ustalił, iż Państwo B. i S. K., po pokryciu wydatków poniesionych w okresie 01.01.2008 r.-19.11.2008 r., na dzień 20.11.2008r. (dzień przekazania darowizny) mogli zgromadzić środki finansowe w kwocie 297.976,30 zł. W związku z powyższym przyjęto niedobór środków finansowych w kwocie 452.023,70 zł (750.000 zł minus 297.976,30 zł), z czego na stronę przypada 1/2 tej kwoty, tj. 226.012 zł, Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w Ł., decyzją z dnia [...] r., opodatkował 75% zryczałtowanym podatkiem dochodowym od osób fizycznych, ustalając go na kwotę 169.509 zł. Od tego rozstrzygnięcia strona wniosła odwołanie. Dyrektor Izby Skarbowej w Ł., po analizie akt sprawy oraz zarzutów podniesionych w odwołaniu, decyzją z dnia [...] r., uchylił w całości decyzję organu pierwszej instancji i ustalił wysokość zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za rok 2008 w kwocie 156.555 zł od dochodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów w wysokości 208.740 zł. Od powyższej decyzji strona wniosła skargę. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi, wyrokiem z dnia 09.02.2016 r., sygn. akt I SA/Łd 1291/15, uchylił zaskarżoną decyzje Dyrektora Izby Skarbowej w Ł.. Uchylając decyzję Sąd zobowiązał organ do skorygowania błędnego rozliczenia przychodów z działalności rolniczej podatników w latach 1998 i 1999, rozliczenia polisy PZU zlikwidowanej w 2008 r. oraz skorygowania błędów rachunkowych w podsumowaniu przychodów i wydatków w poszczególnych analizowanych latach. Poza wskazanymi wyżej nieprawidłowościami Sąd orzekł, że w pozostałym zakresie organy prawidłowo ustaliły stan faktyczny sprawy i dokonały jego prawidłowej oceny. W wyniku zaskarżenia zarówno przez Dyrektora Izby Skarbowej w Ł. jak i pełnomocnika strony powyższego wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, wyrokiem z dnia 14.06.2018 r., sygn. akt II FSK 1668/16 Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargi kasacyjne. Mając to na uwadze i dokonując ponownego rozpatrzenia odwołania z dnia 17.11.2014 r. organ odwoławczy stwierdził, że decydujące znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy ma fakt, iż prawomocnym wyrokiem Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi dokonał oceny zastosowanych w zaistniałym stanie faktycznym przepisów prawa i wskazał zakres koniecznych działań i ustaleń organów podatkowych. W pierwszej kolejności, odnosząc się do postawionego w odwołaniu zarzutu, dotyczącego wydania decyzji w oparciu o przepis prawa materialnego, w stosunku do którego Trybunał Konstytucyjny orzekł (w wyroku z dnia 29 lica 2014 r., sygn. akt P 49/13) o jego niekonstytucyjności, organ wskazał, że samo zakwestionowanie przez Trybunał zgodności z ustawą zasadniczą przepisu, który stanowił materialnoprawną podstawę rozstrzygnięcia w sprawie, przy jednoczesnym odroczeniu utraty mocy obowiązującej tego przepisu, nie implikuje niemożności zastosowania tego przepisu. Wobec powyższego Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w Ł. podkreślił, że weryfikując prawidłowość zobowiązania ustalonego decyzją organu I instancji, zobligowany jest powoływać obowiązujący w momencie orzekania przez organ I instancji przepis prawa materialnego - art. 20 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Dokonując natomiast oceny zarzutów sformułowanych w odwołaniu dotyczących naruszenia przepisów postępowania podatkowego, poprzez prowadzenie postępowania w sposób podważający zaufanie do organów podatkowych i uchylanie się od wszechstronnego działania w celu dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego - organ odwoławczy uznał zarzuty te za bezpodstawne.