Wyrok WSA w Krakowie z dnia 12 września 2019 r., sygn. II SA/Kr 401/19

Zagospodarowanie przestrzenne

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Mirosław Bator Sędziowie: WSA Beata Łomnicka WSA Krystyna Daniel (spr.) Protokolant: specjalista Anna Chwalibóg po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 4 września 2019 r. sprawy ze skarg [...] Sp. z o.o. Sp. kom. w K. oraz [...] sp. z o.o. w K. na uchwałę Rady Miasta Krakowa z dnia 13 lutego 2019 r. nr VII/120/19 w przedmiocie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego obszaru "Rejon ulicy Podłużnej Pylnej" I. w uwzględnieniu skargi [...] sp. z o.o. w K. stwierdza nieważność części graficznej skarżonej uchwały - co do działki nr 50/17, w zakresie obszaru oznaczonego jako ZP.8 oraz w części tekstowej w zakresie § 8 ust.16 oraz § 37; II. oddala skargę [...] Sp. z o.o. Sp. kom. w K.; III. zasądza od Rady Miasta Krakowa na rzecz strony skarżącej [...] sp. z o.o. w K. kwotę 780 (siedemset osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

[...] Sp.z.o.o. Sp. komandytowa z siedzibą w K. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego skargę na uchwałę nr VII/120/19 Rady Miasta Krakowa z dnia 13 lutego 2019 r. w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego obszaru "Rejon ulicy Podłużnej i Pylnej". Spółka zarzuciła uchwale naruszenie jej interesu prawnego jako właściciela działek nr [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...] obr [...] jednostka ewidencyjna [...]. W uzasadnieniu skargi Spółka wskazała, że uchwała godzi w jej sferę prawną i wywołuje dla niej negatywne konsekwencje prawne - ograniczenia i uniemożliwienia realizacji jego uprawnienia i interesu prawnego. Uchwała w sprawie mpzp wpływa na prawa spółki, ponieważ miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego zmienia przeznaczenie należącego do Spółki terenu. Zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym ustalenia planu miejscowego kształtują sposób wykonywania prawa własności nieruchomości. Plan miejscowy — poprzez określone w nim przeznaczenia terenu — wyznacza zakres możliwego sposobu zagospodarowania nieruchomości i w konsekwencji ogranicza sposób wykonywania prawa własności tej nieruchomości wobec oczekiwań i wyobrażeń właściciela w tym zakresie. Jednak w tym przypadku Prezydent Miasta Krakowa przystępując do sporządzania planu miał wiedzę o tym, że teren wymienionych na wstępie działek, należących do [...] Spółki, z o.o. sp. komandytowej objęty jest już decyzjami Prezydenta Miasta Krakowa nr [...], [...], [...] i [...] o pozwoleniu na budowę czterech budynków mieszkalnych jednorodzinnych przy ul. M. w Krakowie. Pomiędzy wydaniem decyzji o pozwoleniu na budowę poprzedzonych ustaleniem warunków zabudowy w decyzji nr [...] dla tego zamierzenia inwestycyjnego a datą przystąpienia do sporządzania m.p.z.p. a w końcu wydania uchwały w sprawie m.p.z.p., nie nastąpiły żadne nowe okoliczności faktyczne ani prawne, które mogły skutkować odmienną oceną możliwości przeznaczenia terenu tych działek - inną niż ustaloną w decyzji o warunkach zabudowy, potwierdzoną w decyzjach o pozwoleniu na budowę. Zdaniem skarżącego mając na uwadze ogólne zasady podane w art. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, należałoby uznać, że przeznaczenie terenu ustalone w decyzji ustalającej warunki zabudowy należało uwzględnić w sporządzanym plamie miejscowym, zwłaszcza że budowa czterech budynków mieszkalnych jednorodzinnych przy ul. M. na podstawie wymienionych powyżej decyzji o pozwoleniu na budowę została już rozpoczęta, a zamierzenie inwestycyjne objęte tymi decyzjami stanowi kontynuację funkcji zabudowy i zagospodarowania terenu na działkach sąsiednich. Tak się jednak nie stało i działki należące do Spółki, z o.o. Sp.kom. [...] weszły w skład obszaru oznaczonego na rysunku planu miejscowego kodem R2 i R3. W części tekstowej miejscowego planu — w § 34.1 - wyznaczono tereny rolnicze oznaczone symbolami: R. l - R.4 o podstawowym przeznaczeniu pod grunty rolne i różnorodne formy zieleni nieurządzonej, w tym: łąki, pastwiska, zadrzewienia, zakrzewienia śródpolne, z zakazem lokalizacji budynków. Działanie organów Gminy Kraków w ocenie skarżącego podważa zaufanie do organów administracji publicznej a uchwała w sprawie m.p.z.p ogranicza i uniemożliwia skarżącemu wykonywanie przepisów prawa materialnego. Wyznaczenie na terenie należących do [...] Sp. z o.o. Sp.k. działek - terenu rolniczego oznaczonego symbolami: R.2 i R.3, o podstawowym przeznaczeniu pod grunty rolne i różnorodne formy zieleni nieurządzonej, w tym: łąki, pastwiska, zadrzewienia, zakrzewienia śródpolne ogranicza i uniemożliwia inwestorowi realizację jego uprawnień, wynikających z przepisów prawa materialnego - w szczególności ustawy Prawo budowlane — ograniczy lub uniemożliwi inwestorowi realizację jego uprawnień, np. wynikających w szczególności z przepisów art. 36a ustawy Prawo budowlane, mającego zastosowanie w sprawie zmiany decyzji o pozwoleniu na budowę czy też art. 51 ust. 4 tej ustawy, mającego zastosowanie w przypadku konieczności zatwierdzenia projektu budowlanego zamiennego i udzielenia pozwolenia na wznowienie robót budowlanych. "Zakaz lokalizacji budynków" zapisany w § 34.1 części tekstowej planu będzie skutkował odmową wydania decyzji zmieniającej decyzję o pozwoleniu na budowę, której uzyskanie wymagane byłoby m. innymi z powodów podanych w art. 36a ust. 5 pkt 2, przewidującego możliwość lokalizacji nowej części budynku. Z kolei postępowanie prowadzone na podstawie przepisów art. 50, 51 ust. 1 pkt 3, nie mogłoby zakończyć się decyzją, o jakiej mowa jest w art. 51 ust. 4, zatwierdzającej projekt budowlany zamienny i udzielającej pozwolenia na wznowienie robót budowlanych względnie zatwierdzającej projekt budowlany zamienny, jeżeli budowa została już ukończona. Interes prawny Spółki został zatem naruszony.