Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 17 września 2019 r., sygn. III SA/Gl 505/19

Inne

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Małgorzata Jużków, Sędziowie Sędzia WSA Barbara Brandys-Kmiecik (spr.), Sędzia WSA Iwona Wiesner, Protokolant St. sekr. sąd. Joanna Spadek, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 17 września 2019 r. sprawy ze skargi J.C. na decyzję Śląskiego Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego w Katowicach z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie choroby zawodowej oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] r., nr [...] Śląski Państwowy Wojewódzki Inspektor Sanitarny (dalej jako: PWIS), po wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 31 maja 2017 r., o sygn. akt IV SA/Gl 54/17 oraz po ponownym rozpatrzeniu odwołania J. C. (dalej jako: Strona, Skarżący) od decyzji Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w B. (dalej jako: PPIS) z [...] r. nr [...] odmawiającej stwierdzenia choroby zawodowej: obustronny trwały odbiorczy ubytek słuchu typu ślimakowego lub czuciowo-nerwowego spowodowany hałasem, wyrażony podwyższeniem progu słuchu o wielkośei co najmniej 45dB w uchu lepiej słyszącym, obliczony jako średnia arytmetyczna dla częstotliwości audiometrycznych 1, 2 i 3 kHz wym. w poz. 21 wykazu chorób zawodowych określonego w przepisach w sprawie chorób zawodowych, wydanych na podstawie art. 237 § 1 pkt 3-6 i § 1' ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy - utrzymał w mocy decyzję pierwszoinstancyjną.

W podstawie prawnej powołano art. 138 § 1 pkt 1 Kodeksu postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2018 r. poz. 2096 ze zm.; dalej Kpa), art. 2351 Kodeksu pracy (Dz. U. z 2018 r. poz. 917 ze zm.; dalej KP) oraz § 8 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 czerwca 2009 r. w sprawie chorób zawodowych (Dz. U. z 2013 r. poz. 1367; dalej jako: rozp. RM z w sprawie chorób zawodowych).

W uzasadnieniu przedstawiono stan faktyczny i argumentację prawną. Powdkreślono, że decyzją z [...] r. nr [...] PPIS odmówił stwierdzenia u Strony choroby zawodowej narządu słuchu wym. w poz. 21 wykazu chorób zawodowych rozp. RM z w sprawie chorób zawodowych w oparciu o przeprowadzone postępowanie wyjaśniające narażenie zawodowe na hałas środowisku pracy i orzeczenia lekarskie Poradni Chorób Zawodowych w S. Wojewódzkiego Ośrodka Medycyny Pracy w K. z dnia [...] r. nr [...] oraz Instytutu Medycyny Pracy i Zdrowia Środowiskowego w S. z dnia [...] r. nr [...]. Przeprowadzone bowiem postępowanie wyjaśniające wykazało, że Strona pracowała w latach [...]-[...] w "A" w T. jako szlifierz i zdaniem organu w całym okresie zatrudnienia pracowała w warunkach narażenia na czynnik szkodliwy - hałas, a zatem stwarzających ryzyko uszkodzenia narządu słuchu. Strona była badana w Poradni Chorób Zawodowych w S. Wojewódzkiego Ośrodka Medycyny Pracy w K. (orzeczenie lekarskie z dnia [...]r. nr [...]), gdzie lekarze specjaliści orzekli o braku podstaw do rozpoznania choroby zawodowej narządu słuchu wym. w poz. 21 wykazu chorób zawodowych określonego w przepisach w sprawie chorób zawodowych, stwier-dzając, iż ustanie narażenia zawodowego na hałas w 2009 r., mieszany charakter niedosłuchu oraz nagłe pogorszenie słuchu (w 2008 r. słuch był prawidłowy, a w 2010 roku średnie ubytki wynosiły 70dB/80dB), w myśl aktualnie obowiązujących przepisów prawnych (rozp. RM w sprawie chorób zawodowych) nie uzasadniają rozpoznania choroby zawodowej narządu słuchu. Następnie w wyniku badania w Instytucie Medycyny Pracy i Zdrowia Środowiskowego w S. lekarze specjaliści, na podstawie obserwacji klinicznej w dniach [...] do [...] r., w orzeczeniu lekarskim z dnia [...] r. nr [...] również nie znaleźli podstaw do rozpoznania choroby zawodowej narządu słuchu wym. w poz. 21 wykazu chorób zawodowych bowiem w oparciu o analizę dokumentacji i wyniki badań ustalili, że Strona zakończyła pracę w narażeniu na hałas stwarzający ryzyko powstania uszkodzenia słuchu w 2009 roku. Dostępne wyniki badań audiometrycznych z badań okresowych w ostatnich latach zatrudnienia przedstawiają średnie ubytki słuchu określone dla częstotliwości 1, 2 i 3 kHz kolejno: w 2002 r. dla ucha prawego - 30dB, dla ucha lewego - 30dB; w 2004 r. dla ucha prawego - 28dB, dla ucha lewego - 15dB; w 2006 r. dla ucha prawego - 22dB, dla ucha lewego - 20 dB. Lekarze orzecznicy IMP i ZŚ podkreślili, iż w badaniu audiometrycznym z ostatniego roku pracy ww., wykonanym [...] r. (Strona pracowała w narażeniu na hałas jeszcze tylko do [...] r.) próg słuchu wynosił dla ucha prawego - 23dB, dla ucha lewego - 18dB, z adnotacją lekarza laryngologa: "audiogram w normie"; zatem nie były wówczas spełnione ujęte w wykazie chorób zawodowych kryteria diagnostyczno-orzecznicze zawodowego uszkodzenia słuchu ze względu na wielkość ubytków słuchu (obustronnie poniżej 45dB). Zatem w opinii specjalistów IMP i ZŚ powyższa analiza wyników badań audiometrycznych wskazuje, że wieloletnie narażenie zawodowe Strony na hałas w środowisku pracy nie spowodowało do ostatnich lat pracy skutków zdrowotnych upoważniających do rozpoznania choroby zawodowej narządu słuchu; a przedstawiane w dostępnych badaniach audiometrycznych od 2010 r. wyniki wskazujące na znaczne pogorszenie słuchu oraz mieszany, czyli przewodzeniowo-odbiorczy charakter niedosłuchu obustronnie nie noszą cech klinicznych niedosłuchu powodowanego działaniem hałasu. Zdaniem orzeczników IMP i ZŚ rozpoznawany obecnie niedosłuch - wobec faktu ustania narażenia na hałas w 2009 r. oraz powyższych ustaleń - nie upoważnia do rozpoznania choroby zawodowej narządu słuchu zgodnie z rozp. RM w sprawie chorób zawodowych poz. 21 wykazu chorób zawodowych. W konsekwencji zatem PPIS orzekł o braku podstaw do stwierdzenia choroby zawodowej.