Wyrok WSA w Rzeszowie z dnia 9 kwietnia 2019 r., sygn. II SA/Rz 182/19

Pomoc społeczna

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący SWSA Magdalena Józefczyk Sędziowie WSA Maciej Kobak WSA Elżbieta Mazur-Selwa /spr./ Protokolant starszy sekretarz sądowy Sylwia Opioła po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 kwietnia 2019 r. sprawy ze skargi P. C. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] grudnia 2018 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia pielęgnacyjnego I. uchyla zaskarżoną decyzję i decyzję Wójta Gminy [...] z dnia [...] września 2018 r. nr [...]; II. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego na rzecz skarżącego P. C. kwotę 497 zł /słownie: czterysta dziewięćdziesiąt siedem złotych/ tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Przedmiotem kontroli jest decyzja Samorządowego Kolegium Odwoławczego ( dalej: "Kolegium", "organ odwoławczy" lub "organ II instancji") z dnia [...] grudnia 2018 r., nr [...] utrzymująca w mocy decyzję Wójta Gminy ( dalej: "organ I instancji") z dnia [...] września 2018 r. nr [...]) w sprawie nie przyznania świadczenia pielęgnacyjnego P.C. ( dalej: "skarżący") z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w związku z koniecznością opieki nad żoną A. C.

W podstawie prawnej decyzji powołano art 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego ( Dz.U. z 2018 r., poz. 2096 ze zm.; dalej: "K.p.a.") oraz art 17 ust. 5 pkt 2 lit. a ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych ( Dz.U. z 2018 r., poz. 2220 ze zm.; dalej: "u.ś.r.").

Organy zgodnie ustaliły, że A. C. legitymuje się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności i niepełnosprawność ta istnieje od urodzenia, zarówno jej ojciec J. P. jak również matka M. P. nie żyją. Z wnioskiem o przyznanie świadczenia wrócił się jej mąż. Organy obu instancji odmawiając przyznania wnioskowanego świadczenia stanęły na zgodnym stanowisku, że skarżący nie wyczerpał dyspozycji art 17 ust. 5 u.ś.r., ponieważ w aktach brak jest jakiegokolwiek dokumentu stwierdzającego posiadanie przez skarżącego orzeczenia o niepełnosprawności.