Wyrok WSA w Krakowie z dnia 4 kwietnia 2019 r., sygn. II SA/Kr 130/19

Administracyjne postępowanie; Nieruchomości

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Małgorzata Łoboz Sędziowie : WSA Agnieszka Nawara-Dubiel (spr.) WSA Tadeusz Kiełkowski Protokolant : Katarzyna Krawczyk po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 4 kwietnia 2019 r. sprawy ze skargi Z. B., A. H. i B. M. na decyzję Wojewody z dnia 14 grudnia 2018 r. znak: [...] w przedmiocie umorzenia postępowania skargę oddala.

Uzasadnienie

Decyzją z 25 lipca 2018 r. znak: [...] Starosta [...] orzekł o umorzeniu jako bezprzedmiotowego postępowania administracyjnego w sprawie o zwrot wywłaszczonej nieruchomości, oznaczonej jako część działki nr [...], poł. w obr. [...], jedn. ewid. [...], w granicach wywłaszczonej parceli l. kat. [...], poł. w b. gm. kat. [...], wszczętego na wniosek Z. B., A. H. i B. M..

Starosta wskazał, że objęta wnioskiem o zwrot parcela l. kat. [...] o pow. 3422 m2, b. gm. kat. [...], stanowiąca poprzednio własność J. B., została wywłaszczona na rzecz Skarbu Państwa decyzją Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w K. z 21 października 1969 r. znak: [...] Wnioskodawczynie są spadkobiercami byłego właściciela.

Organ I instancji uznał, iż zachodzi tożsamość pomiędzy sprawą zakończoną decyzją Starosty [...] z 23 stycznia 2003 r. znak: [...], bowiem w sprawach tych tożsame są strony postępowania (jako że wnioskodawczynie niniejszego postępowania są spadkobierczyniami J. B., który uprzednio złożył wniosek o zwrot ww. nieruchomości), a ponadto w sprawach tych zachodzi także tożsamość przedmiotowa (oba postępowania dotyczą tej samej nieruchomości - byłej parceli l. kat. [...], b. gm. kat. [...]), zaś stan prawny i faktyczny nie uległ istotnej z punktu widzenia rozstrzygnięcia zmianie. Dlatego też umorzono postępowanie.

Odwołanie od tej decyzji złożyły Z. B., A. H. i B. M., zarzucając jej naruszenie art. 105 § 1 k.p.a. w związku z art. 156 § 1 pkt 3 k.p.a. poprzez wydanie decyzji o umorzeniu postępowania jako bezprzedmiotowego, z uwagi na stan powagi rzeczy osądzonej, który faktycznie w przedmiotowej sprawie nie wystąpił; naruszenie art. 77 § 1 k.p.a. w związku z art. 80 k.p.a. poprzez błędne ustalenie, iż od czasu wydania decyzji administracyjnej z dnia 23 stycznia 2003 r. nie uległ zmianie stan faktyczny oraz prawny sprawy, a za tym idzie błędne przyjęcie, iż w sprawie występuje stan powagi rzeczy osądzonej.