Wyrok WSA w Łodzi z dnia 5 czerwca 2018 r., sygn. I SA/Łd 290/18

Podatek dochodowy od osób prawnych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział I w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Paweł Kowalski Sędziowie: Sędzia WSA Joanna Grzegorczyk-Drozda (spr.) Sędzia NSA Teresa Porczyńska Protokolant: St. sekretarz sądowy Agnieszka Kerszner po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 maja 2018 r. sprawy ze skargi "A" Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w K. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Ł. z dnia [...] r. nr [...] [...] w przedmiocie określenia zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób prawnych za 2013 rok 1. uchyla zaskarżoną decyzję 2. zasądza od Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Ł. na rzecz strony skarżącej kwotę 11.021 (jedenaście tysięcy dwadzieścia jeden) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] r. Dyrektor Izby Administracji Skarbowej utrzymał w mocy decyzję Naczelnika [...] Urzędu Celno - Skarbowego w Ł. z dnia [...] r. w przedmiocie określenia A Spółce z o.o. z siedzibą w K. kwoty zobowiązania podatkowego z tytułu podatku dochodowego od osób prawnych za rok 2013 w wysokości 380.301 zł.

Powyższe rozstrzygnięcie organ wydał w oparciu o przedstawiony w uzasadnieniu stan faktyczny, zgodnie z którym dnia 3 czerwca 2016 r. Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej wszczął z urzędu, w stosunku do strony, postępowanie kontrolne w zakresie rzetelności podstaw opodatkowania oraz prawidłowości obliczenia i uiszczenia podatku dochodowego od osób prawnych za rok 2013. W wyniku tego postępowania Naczelnik [...] Urzędu Celno-Skarbowego w Ł. w dniu [...] r. wydał decyzję określającą zobowiązanie podatkowe Spółce z tytułu podatku dochodowego od osób prawnych za rok 2013 na kwotę 380.301 zł, tj. w wymiarze wyższym, aniżeli kwota obliczona i uiszczona przez stronę skarżącą. Organ I instancji stwierdził, że strona w zeznaniu złożonym za rok 2013 zawyżył koszty uzyskania przychodów o kwotę 174.056,58 zł, poprzez zawyżenie wartości posiadanego środka trwałego w postaci linii do produkcji biofolii, a w konsekwencji wartości odpisów amortyzacyjnych od tego środka.