Wyrok WSA w Warszawie z dnia 10 kwietnia 2018 r., sygn. VII SA/Wa 1587/17

Budowlane prawo

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Krystyna Tomaszewska, , Sędzia WSA Jolanta Augustyniak - Pęczkowska (spr.), Asesor WSA Karolina Kisielewicz, Protokolant specjalista Monika Gąsińska - Goc, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 kwietnia 2018 r. sprawy ze skargi Z. K. na decyzję [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] kwietnia 2017 r. nr [...] w przedmiocie nakazu rozbiórki I. stwierdza nieważność zaskarżonej decyzji; II. zasądza od [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego na rzecz Z. K. kwotę 997 zł (słownie dziewięćset dziewięćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

[...] Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego decyzją z [...] kwietnia 2017r. nr [...], na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 k.p.a. oraz art. 83 ust. 2 ustawy z 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2016r., poz.290 ze zm.), po rozpatrzeniu odwołania [...] i [...] - utrzymał w mocy decyzję Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w [...] z [...] maja 2016r. nr [...] nakładającą rozbiórkę budynku gospodarczego na działce nr ew. [...] w [...] gm. [...].

Organ wskazał, że 4 grudnia 2014r. podczas kontroli ustalono, że na ww. działce znajduje się drewniany budynek gospodarczy (5 m x 2,7m) o dwuspadowym dachu, zrealizowany w II połowie lat 80-tych XX w., wyposażony w instalację elektryczną, wodociągową i kanalizacyjną. Inwestor nie posiada zgłoszenia ani pozwolenia na budowę.

Decyzją z [...] czerwca 2015r., na podstawie art. 37 ust. 1 Prawo budowlane z 1974r. PINB w [...] nakazał pp. [...] rozbiórkę opisanego budynku. Decyzją z [...] lutego 2016r. [...]WINB uchylił w/w decyzję i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia organowi I instancji.

Organ odwoławczy w związku z datą realizacji obiektu podkreślił, że z art. 103 ust. 2 Prawo budowlane z 1994r. wynika jednoznacznie, iż art. 48 Prawo budowlane z 1994r. nie stosuje się do obiektów, których budowa została zakończona przed dniem wejścia w życie ustawy lub w stosunku do których przed tym dniem zostało wszczęte postępowanie administracyjne. Do takich obiektów stosuje się przepisy dotychczasowe (tj. ustawy z 1974r.). W ocenie organu prowadząc postępowanie w sprawie samowoli budowlanej organ orzeka na podstawie przepisów ustawy z 1974r. jedynie w przypadkach obiektów podlegających obecnie reżimowi z art. 48 ustawy Prawo budowlane z 1994r., których budowa została zakończona przed dniem wejścia w życie ustawy (tj. 1 stycznia 1995r.) lub w stosunku do których przed tym dniem zostało wszczęte postępowanie administracyjne. Żaden z warunków umożliwiających legalizację spornego obiektu w oparciu o nieobowiązujące Prawo budowlane z 1974r. w niniejszej sprawie nie zaistniał. Słusznie zatem organ powiatowy oparł rozstrzygnięcie na art. 49b ustawy Prawo budowlane.