Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 21 lutego 2018 r., sygn. I SA/Gd 1775/17

Podatek od towarów i usług

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Elżbieta Rischka (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Krzysztof Przasnyski, Sędzia NSA Małgorzata Tomaszewska, Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Dorota Pellowska, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 21 lutego 2018 r. sprawy ze skargi Sądu Okręgowego w G. na interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 24 października 2017 r., nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług 1. uchyla zaskarżoną interpretację indywidualną; 2. zasądza od Dyrektora Krajowej informacji Skarbowej na rzecz strony skarżącej kwotę 680 (sześćset osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Zaskarżoną interpretacją indywidualną z dnia 24 października 2017 r. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, działając na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2017 r., poz. 201 z późn. zm. - dalej jako "O.p.") stwierdził, że stanowisko Sądu Okręgowego - dalej jako "Skarżący" przedstawione we wniosku o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku opodatkowania czynności obciążania kosztami eksploatacyjnymi w związku z użyczaniem nieruchomości i w zakresie sposobu dokumentowania czynności przeniesienia kosztów eksploatacyjnych tej nieruchomości na użytkownika, jest nieprawidłowe.

Rozstrzygnięcie zapadło na tle następującego stanu faktycznego sprawy:

We wniosku o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego Skarżący wskazał, że jako Sąd Okręgowy w oparciu o trwały zarząd, dysponuje budynkami w miejscowości G. W budynku przy ul. N. O. zlokalizowana jest siedziba główna Sądu Okręgowego. W budynku przy ul. 3 M. znajdują się m.in. miejsca pracy personelu wybranych wydziałów czy sale rozpraw. Zarówno z budynku przy ul. N. O., jak i budynków przy ul. 3 M. oprócz Skarżącego korzysta również inny sąd. Na podstawie umów z dnia 7 września 2016 r. użyczenia pomieszczeń, Skarżący jako użyczający udostępnił nieodpłatnie na rzecz Sądu Rejonowego wskazane w tychże umowach pomieszczenia. Zgodnie z § 4 ust. 2 obu zawartych umów Sąd Rejonowy jako biorący w użyczenie zobowiązany jest do partycypowania w opłatach wiążących się z utrzymaniem nieruchomości, tj. w kosztach ciepła, energii elektrycznej, zużycia wody, ochrony, sprzątania, konserwacji i napraw, trwałego zarządu i podatku od nieruchomości, wywozie nieczystości, czy kosztach rozmów telefonicznych. Strony umów ustaliły stały miesięczny współczynnik procentowy kosztów, które Sąd Rejonowy jest obowiązany zwrócić Skarżącemu. Dotychczas zwrot ten odbywał się na podstawie noty księgowej, którą Skarżący po upływie miesiąca kalendarzowego korzystania z nieruchomości wystawiał na rzecz Sądu Rejonowego. Drugi z sądów na podstawie noty księgowej dokonywał płatności na rachunek Skarżącego.