Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 27 kwietnia 2016 r., sygn. I SA/Po 1247/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Małgorzata Bejgerowska Sędziowie Sędzia WSA Aleksandra Kiersnowska-Tylewicz Sędzia WSA Katarzyna Nikodem (spr.) Protokolant ref. staż. Karolina Samolczyk po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27 kwietnia 2016 r. sprawy ze skargi JŁ na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w [...] z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące od stycznia do maja 2010 r. oddala skargę.

Uzasadnienie

Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w[...] , po przeprowadzeniu postępowania kontrolnego, w dniu [...].07.2014r., wydał decyzję, w której określił XA zobowiązanie w podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące 2010r. w wysokości [...] zł.

W toku prowadzonego postępowania kontrolnego zakwestionowano 20 faktur VAT wystawionych na rzecz Przedsiębiorstwa Wielobranżowego "A" XA przez B Sp. z o.o., ul. [...] [...] (dalej B ), z tytułu sprzedaży oleju napędowego, o łącznej wartości netto: [...]zł, VAT: [...] zł. Zdaniem organu I instancji faktury te nie odzwierciedlają rzeczywistych zdarzeń gospodarczych pomiędzy podmiotami wskazanymi na nich jako strony transakcji, tj. pomiędzy B a A.

Organ I instancji ustalił, że B nie dysponowała olejem napędowym i w związku z tym nie mogła sprzedać tego towaru A. Olej napędowy wykazany na fakturach wystawianych przez B kupowany był rzekomo od Spółki z o.o. C, ul. [...]a, [...] ( dalej C). Natomiast w wyniku postępowania kontrolnego przeprowadzonego przez Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w [...] w C w zakresie podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowego za 2010r. i za 2011r. nie zostały pozyskane faktury potwierdzające dokonywanie przez C transakcji zakupu oleju napędowego w tym okresie ani nie pozyskano jakichkolwiek innych dokumentów handlowych, których stronami byłyby Spółki: C i B .

W związku z tym organ I instancji stwierdził, że C i B nie prowadziły faktycznej działalności gospodarczej, lecz były wykorzystywane w celu ukrycia rzeczywistego źródła pochodzenia paliwa wprowadzanego do obrotu jako olej napędowy. Z materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie wynika, że B otrzymywała od C fikcyjne faktury z tytułu zakupu oleju napędowego, ale równocześnie wystawiała dla C fikcyjne faktury na sprzedaż oleju opałowego i bio-heatingu.