Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 10 sierpnia 2017 r., sygn. I SA/Ol 361/17

Podatek od towarów i usług

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Jolanta Strumiłło, Sędziowie sędzia WSA Przemysław Krzykowski (sprawozdawca), sędzia WSA Ryszard Maliszewski, Protokolant specjalista Paweł Guziur, po rozpoznaniu w Olsztynie na rozprawie w dniu 10 sierpnia 2017r. sprawy ze skargi K. M. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie podatku od towarów i usług za okres od lipca do grudnia 2013r. oddala skargę

Uzasadnienie

Decyzją z dnia "[...]" Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej określił K.M. w podatku od towarów i usług zobowiązania podatkowe za październik - grudzień 2013 r. oraz nadwyżki podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy za lipiec - wrzesień 2013 r.

Podstawę tego rozstrzygnięcia stanowiły ustalenia poprzedzającego je postępowania kontrolnego, w świetle których podatnik w ramach działalności prowadzonej pod firmą A zawyżył podatek naliczony w łącznej kwocie 257.571,46 zł poprzez uwzględnienie podatku naliczonego wynikającego z 26 faktur wystawionych przez M.R. oraz 8 faktur wystawionych przez Spółkę A z siedzibą w W., stwierdzających nabycie usług budowlanych i materiałów budowlanych, które faktycznie nie zostały dokonane. Powyższe ustalenia stosownie do art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a) ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (j.t. z 2011, Nr 177, poz. 1054 ze zm.) stanowiły podstawę rozstrzygnięcia, że stronie nie przysługuje prawo do odliczenia na podstawie tych faktur.

Rozpatrując sprawę w związku z wniesionym odwołaniem, Dyrektor Izby Administracji Skarbowej decyzją z dnia "[...]" utrzymał w mocy decyzję organu I instancji. Podzielił stanowisko w kwestii braku podstaw do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktur wystawionych przez M.R. oraz Spółkę A. W odniesieniu do faktur, na których jako wystawcę wskazano Spółkę A, organ ustalił, że 5 faktur dotyczyło zakupu materiałów budowlanych (obrzeże, polbruk klasyczny, dachówka, cement, rury pcv), natomiast 3 faktury dotyczyły prac budowlanych na obiekcie w W. przy ul. "[...]". Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej poinformował, że nie ma możliwości sprawdzenia rzetelności ww. transakcji, gdyż Spółka nie odbiera korespondencji pod adresem siedziby w W. przy ul. "[...]". Pod adresem tym mieści się Spółka B, która od lutego 2012 r. do czerwca 2014 r. świadczyła usługi wirtualnego biura dla Spółki A. Ponadto stwierdzono, że w dniu 20 września 2013 r. został zamknięty obowiązek VAT dla Spółki, podczas gdy pierwsza faktura na rzecz strony, na której jako wystawca widnieje Spółka, została wystawiona 8 listopada 2013 r. W deklaracji VAT-7K za III kwartał 2013 r. Spółka wykazała kwotę nadwyżki z poprzedniej deklaracji, kwotę podatku naliczonego i w rezultacie kwotę do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy. W deklaracji VAT-7K za IV kwartał 2013 r. Spółka przyjęła kwotę nadwyżki z poprzedniej deklaracji oraz kwotę do przeniesienia na następny okres w identycznej wysokości. Nieskuteczna okazała się próba przesłuchania prezesa Spółki - Z.S., gdyż zmarł on w dniu 28 sierpnia 2014 r.