Wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 26 lutego 2014 r., sygn. I SA/Bd 483/13

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Mirella Łent Sędziowie: Sędzia WSA Leszek Kleczkowski (spr.) Sędzia WSA Urszula Wiśniewska Protokolant: Asystent sędziego Daniel Łuczon po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 26 lutego 2014 r. sprawy ze skargi R. P. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w B. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące od lipca do grudnia 2007 r. oraz styczeń, luty, marzec, maj, czerwiec 2008 r. oddala skargę

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] r. Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w B. dokonał rozliczenia skarżącemu podatku od towarów i usług za miesiące od lipca do grudnia 2007 r., od stycznia do marca oraz za maj i czerwiec 2008 r., a także na podstawie art. 108 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. nr 54, poz. 535 ze zm., dalej: "u.p.t.u.") określił kwotę podatku do zapłaty, wykazanego w wystawionych fakturach VAT. Podstawę wydania zaskarżonej decyzji stanowił fakt nieuprawnionego odliczenia podatku naliczonego z faktur dotyczących rzekomego świadczenia usług budowlanych oraz nabycia materiałów budowlanych, na których jako wystawcy widnieją firmy: "B." [...] oraz "A.", a także wystawienia "pustych" faktur sprzedaży.

Po rozpatrzeniu wniesionego odwołania, decyzją z dnia [...] r. Dyrektor Izby Skarbowej w B. utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję.

Organ podał, że skarżący prowadzi działalność gospodarczą pod nazwą [...] "K." R. P. Podstawowym zakresem prowadzonej działalności gospodarczej w badanym okresie było świadczenie usług budowlanych oraz handel materiałami budowlanymi. Według złożonych zeznań, strona dysponowała 2 betoniarkami, narzędziami podstawowymi typu: łopaty, łomy, wiertarki, młoty pneumatyczne, wkrętaki oraz innymi drobniejszymi urządzeniami. Skarżący zatrudniał dwie osoby na umowę o pracę oraz jedną osobę na umowę zlecenie. Pracownikami w tym czasie byli: A. S., M. D. oraz J. O. Realizując inwestycje skarżący był najczęściej głównym wykonawcą. Towar nabywał głównie dla potrzeb świadczonych usług.