Wyrok WSA w Warszawie z dnia 19 grudnia 2013 r., sygn. III SA/Wa 109/13

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Anna Wesołowska, Sędziowie sędzia WSA Krystyna Kleiber (sprawozdawca), sędzia WSA Barbara Kołodziejczak-Osetek, Protokolant starszy referent Iwona Choińska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 6 grudnia 2013 r. sprawy ze skargi G. s.c. K. U., R. U. z siedzibą w W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] listopada 2012 r. nr [...] w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za sierpień, wrzesień, październik, listopad, grudzień 2006 r. 1) uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w B. z dnia [...] lipca 2012 r. nr [...] każdą w części określającej zobowiązanie G. s.c. K. U., R. U. z siedzibą w W. za miesiące sierpień, wrzesień, październik i listopad 2006, 2) oddala skargę w pozostałym zakresie, 3) stwierdza, że decyzje wskazane w pkt 1) nie mogą być wykonane w części, w jakiej zostały uchylone, 4) zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w W. na rzecz G. s.c. K. U., R. U. z siedzibą w W. kwotę 4.597 zł (słownie: cztery tysiące pięćset dziewięćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Dyrektor Izby Skarbowej w W. po rozpoznaniu odwołania G. (zwanej dalej: “Skarżącą") z dnia 31 sierpnia 2012 r. od decyzji Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w B. z dnia [...] lipca 2012 r. w sprawie określenia zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za sierpień, październik, listopad i grudzień 2006 r. oraz określenia nadwyżki podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia na następny miesiąc za wrzesień 2006 r., decyzją z dnia 19 listopada 2012 r. utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję organu pierwszej instancji.

W uzasadnieniu decyzji Dyrektor Izby Skarbowej w W. wskazał, iż Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w B. na podstawie postanowienia z dnia 15 marca 2011 r wszczął i przeprowadził wobec Skarżącej postępowanie kontrolne w zakresie rzetelności deklarowanych podstaw opodatkowania oraz prawidłowości obliczania i wpłacania podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące od stycznia do grudnia 2006 r. Stwierdzono, że w 2006 r. przedmiotem działalności Skarżącej był handel okapami kuchennymi, częściami i podzespołami komputerowymi, komputerami i oprogramowaniem oraz sprzedaż usług instalacji i konfiguracji komputerów oraz serwerów, usług związanych z elektroniką elektryką teleinformatyką serwisem i naprawą urządzeń elektronicznych i teletechnicznych, programowania i testowania systemów elektronicznych, produkcja i sprzedaż urządzeń rozdzielających, splitterów. Ustalono, że Skarżąca w kontrolowanym okresie, w miesiącach od sierpnia do grudnia 2006 r. zawyżyła podatek naliczony o kwoty wynikające z faktur wystawionych przez G. Sp. z o.o., stwierdzających czynności które nie zostały dokonane. W związku z powyższym na podstawie art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a) ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.) - zwanej dalej: "ustawą o VAT", stwierdzono, że zakwestionowane faktury wystawione przez G. Sp. z o.o. nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego o zawarty w nich podatek naliczony. Ponadto przeprowadzone postępowanie kontrolne wykazało, że Skarżąca w ewidencji i deklaracji za listopad 2006 r. niezasadnie obniżyła kwotę podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w wysokości 2.508 zł. Powyższe wynika z faktu, że w rejestrze nabyć za listopad 2006 r. pod pozycją 50 zewidencjonowano dowód nazwany "PZ" o wartości netto 11.400 zł i kwocie VAT w wysokości 2.508 zł. W pozycji tej wskazano jako nazwę dostawcy G. bez wskazania NIP-u dostawcy. W trakcie kontroli nie stwierdzono w przedłożonej dokumentacji żadnego dowodu (faktury, dokumentu celnego) dającego podstawę do dokonania zewidencjonowania ww. kwot. Natomiast wspólnik skarżącej Spółki - R. na okoliczność tego zapisu wyjaśnił, że nie wie jakiego dokumentu może dotyczy ten zapis. W toku kontroli stwierdzono również, że Skarżąca w deklaracjach za okres od sierpnia do grudnia obniżyła podatek należny o kwoty podatku naliczonego wynikające z faktur wystawionych przez D. (Poland). Natomiast w toku kontroli nie stwierdzono powiązania odbiorców przesyłek wymienionych na tych fakturach z przedłożonymi do kontroli fakturami wystawionymi przez Skarżącą. Ponadto z przedłożonych dokumentów nie wynikało, aby usługi przewozów przesyłek dokonywanych przez D. były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych przez Skarżącą. Z kolei Skarżąca wyjaśniła, że transakcje te znalazły się w rejestrze nabyć na skutek pomyłki.