Wyrok WSA w Warszawie z dnia 24 maja 2017 r., sygn. III SA/Wa 3409/15

Podatek od towarów i usług

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Jarosław Trelka (sprawozdawca), Sędziowie sędzia WSA Sławomir Kozik, sędzia WSA Katarzyna Owsiak, Protokolant referent stażysta Grażyna Wojda, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 11 maja 2017 r. sprawy ze skargi M. K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] września 2015 r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za poszczególne okresy rozliczeniowe 2011 r. 1) uchyla zaskarżoną decyzję, 2) zasądza od Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w W. na rzecz M. K. kwotę 5617 zł (słownie: pięć tysięcy sześćset siedemnaście złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Jak wynika z akt sprawy, M. K. (zwany dalej "Skarżącym") w 2011 r. prowadził pozarolniczą działalność gospodarczą pod nazwą M.., jak również prowadził taką działalność w ramach spółki cywilnej M. s.c., w której jako wspólnik posiadał 90% udziałów. Przedmiotem prowadzonych działalności były usługi remontowo - budowlane.

W wyniku postępowania kontrolnego przeprowadzonego wobec Skarżącego w zakresie rzetelności deklarowanych podstaw opodatkowania oraz prawidłowości obliczania i wpłacania podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące 2011 r., Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w B. decyzją z dnia [...] czerwca 2015 r. określił Skarżącemu zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług za luty, maj, lipiec, sierpień 2011 r. oraz za miesiące od października do grudnia 2011 r. W uzasadnieniu powyższej decyzji Organ I instancji odmówił Skarżącemu prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur VAT, na których jako wystawca widniał D., wskazując, iż nie dokumentują one rzeczywistych zdarzeń gospodarczych (wykonania usług budowlanych), lecz są tzw. fakturami pustymi.

Skarżący złożył odwołanie od powyższej decyzji, wnosząc o jej uchylenie i przekazanie sprawy do ponownego rozpatrzenia przez Organ I instancji, jak również o uchylenie wydanych w toku postępowania kontrolnego postanowień DUKS z dnia 7 stycznia, 12 stycznia, 16 lutego, 17 lutego i 25 maja 2015 r. Skarżący zarzucił Organowi naruszenie przepisów Ordynacji podatkowej ("Op"), tj. m.in. art. 121, art. 122, art. 159 § 1 pkt 3 w zw. z art. 175, art. 173 § 1, art. 180, art. 187, art. 188, art. 190 w zw. z art. 195 pkt 1, poprzez m.in. niezebranie i nierozpatrzenie w sposób wyczerpujący całego materiału dowodowego oraz nieuwzględnienie żądania Skarżącego dotyczącego przeprowadzenia dowodu, podczas gdy jego przedmiotem były okoliczności mające znaczenie dla sprawy. Ponadto, zdaniem Skarżącego, Organ naruszył art. 13b ust. 1 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej ("uks"), poprzez żądanie złożenia wyjaśnień od kontrahenta Skarżącego, a także art. 24 ust. 4 w zw. z art. 14c uks, poprzez brak wyznaczenia kolejnego 7-dniowego terminu do wypowiedzenia się w sprawie zebranego materiału dowodowego, jak i możliwości złożenia ewentualnej korekty w zakresie objętym postępowaniem kontrolnym. Skarżący zarzucił jednocześnie Organowi naruszenie art. 86 ust. 1 i ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2016 r., poz. 710 ze zm., zwanej dalej "uptu" lub "ustawą"), poprzez odmowę prawa do odliczenia podatku naliczonego wynikającego ze spornych faktur, oraz art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a ustawy, poprzez zaliczenie spornych faktur dokumentujących faktycznie wykonane usługi do tzw. pustych faktur.