Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 8 grudnia 2016 r., sygn. I SA/Wr 817/16

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Henryka Łysikowska (sprawozdawca), Sędziowie: Sędzia WSA Zbigniew Łoboda, Sędzia WSA Katarzyna Radom, Protokolant: Starszy asystent sędziego Katarzyna Gierczak, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 8 grudnia 2016 r. sprawy ze skargi K. K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we W. z dnia [...] maja 2016 r. nr [...] w przedmiocie określenia za wrzesień 2012 r. kwoty nadwyżki podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy oddala skargę w całości.

Uzasadnienie

1. Postępowanie przed organami podatkowymi

1.1. Przedmiotem skargi jest decyzja Dyrektora Izby Skarbowej we W. z dnia [...] maja 2016 r., nr [...], utrzymująca w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w D., nr [...], z dnia [...] października 2015 r. określającą K. K. (dalej: strona, skarżący, podatnik) kwotę nadwyżki podatku od towarów i usług (dalej: VAT) naliczonego nad należnym do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy za wrzesień 2012 r. w wysokości 109.816 zł.

1.2. Jak wynika z akt sprawy, podatnik prowadzi działalność gospodarczą pod nazwą A w zakresie wykonywania instalacji elektrycznych. W toku kontroli podatkowej Naczelnik Urzędu Skarbowego w D. stwierdził zaś nieprawidłowości w zakresie podatku VAT co do faktur wystawionych przez W. G. Z tego względu organ podatkowy wszczął postępowanie podatkowego, które zakończył w dniu [...] października 2015 r. decyzją zmieniającą rozliczenie podatnika w podatku VAT. W tejże decyzji organ podatkowy pierwszej instancji zakwestionował prawo podatnika do odliczenia podatku naliczonego z faktur VAT wystawionych przez W. G., które miały dokumentować jego podwykonawstwo przy pracach zleconych stronie przez inwestorów. W ocenie organu pierwszej instancji, wystawione faktury nie dokumentowały rzeczywistych zdarzeń gospodarczych, czego podatnik był świadomy. W tym zakresie organ podatkowy wskazał na zebrany materiał dowodowy, w szczególności na zeznania pracowników K. K., jego wyjaśnienia, informacje uzyskane od innych organów oraz od kontrahentów podatnika, jak i okazane dokumenty.