Wyrok WSA w Warszawie z dnia 9 grudnia 2016 r., sygn. VII SA/Wa 371/16
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Izabela Ostrowska, , Sędzia WSA Mirosława Kowalska (spr.), Sędzia WSA Tadeusz Nowak, Protokolant sekr. sąd. Katarzyna Zychora, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 grudnia 2016 r. sprawy ze skargi M. D. na decyzję Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] grudnia 2015 r. znak [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji oddala skargę
Uzasadnienie
Zaskarżoną decyzją z dnia [...] grudnia 2015r., znak : [...] Główny Inspektor Nadzoru Budowlanego po rozpatrzeniu wniosku M. D. o ponowne rozpatrzenie sprawy zakończonej decyzją Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] listopada 2015r., znak: [...] odmawiającą stwierdzenia nieważności decyzji [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] października 2014r., Nr [...] - utrzymał w mocy decyzję organu pierwszej instancji.
Decyzja zapadła w następującym stanie faktycznym i prawnym.
Przedmiotem kontroli w trybie nieważnościowym, na skutek wniosku M. D., była decyzję [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] października 2014r., Nr [...] znak: utrzymującą w mocy decyzję Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego [...] z dnia [...] sierpnia 2014r., Nr [...] znak: [...] odmawiającą na podstawie art. 66 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994r. Prawo budowlane (tekst jednolity Dz. U. z 2013r. poz. 1409 z późn. zm.) nakazania obowiązku usunięcia nieprawidłowości przewodów wentylacyjnych w lokalu nr [...] w budynku mieszkalnym wielorodzinnym przy ul. [...] w [...], z uwagi na bezzasadność zgłoszonego żądania.
Główny Inspektor Nadzoru Budowlanego uzasadniając podjęte w zaskarżonej decyzji rozstrzygnięcie podkreślił, że stwierdzenie nieważności decyzji stanowi wyjątek od zasady trwałości decyzji ostatecznych, wyrażonej w art. 16 § 1 k.p.a. W postępowaniu prowadzonym w tym trybie stwierdzenia nieważności, organ ma obowiązek rozpatrzeć sprawę w granicach określonych w art. 156 § 1 k.p.a. , a zatem nie może rozpatrywać sprawy, co do jej istoty, tak jak w postępowaniu zwykłym, a tylko pod katem wad decyzji enumeratywnie wymienionych w tym przepisie. Wskazał, że po ponownym przeanalizowaniu sprawy, podtrzymuje stanowisko zawarte w jego decyzji z dnia [...] listopada 2015r. Będąca przedmiotem postępowania nadzwyczajnego decyzja [...] Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] października 2014r., Nr [...] znak: [...], nie jest dotknięta żadną kwalifikowaną wadą określoną w art. 156 § 1 k.p.a. , w związku z tym nie było podstaw do stwierdzenia jej nieważności.