Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 7 listopada 2016 r., sygn. III SA/Gl 1276/16

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Anna Apollo, Sędziowie Sędzia WSA Krzysztof Kandut (spr.), Sędzia WSA Małgorzata Herman, Protokolant Katarzyna Lisiecka-Mitula, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 7 listopada 2016 r. przy udziale - sprawy ze skargi "A" Sp. z o.o. w Z. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług 1) uchyla zaskarżoną decyzję; 2) zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach na rzecz strony skarżącej kwotę 11.453 zł (słownie: jedenaście tysięcy czterysta pięćdziesiąt trzy złote) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z dnia 21 lipca 2016 r. sygn. akt I FSK 923/15 uchylił wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 17 grudnia 2014 r. sygn. akt III SA/Gl 1046/14, którym oddalona została skarga "A" Sp. z o. o. w Z. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w K. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za okres od [...] do [...]r.

Wyrok ten zapadł w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy:

Naczelnik Pierwszego [...] Urzędu Skarbowego w S. w jedenastu decyzjach z dnia [...] r. stwierdził, że faktury VAT na których jako sprzedawcy figurują firmy "B" P. Z. i "C" T. A. nie stanowią dla "D" Sp. z o.o. w K. (obecnie "A" Sp. z. o. o. w Z.) podstawy do odliczenia podatku naliczonego w nich wykazanego za miesiące od [...] do [...] r. Organ stwierdził, że spółka w poszczególnych miesiącach [...] r. zawyżyła wartości netto nabycia towarów i usług w następujących wysokościach: w [...] o kwotę [...] zł, VAT [...] zł; w [...] o kwotę [...] zł, VAT [...] zł; w [...] o kwotę [...] zł, VAT [...] zł; w [...] o kwotę [...] zł, VAT [...] zł; w [...] o kwotę [...] zł, VAT [...] zł; w [...] o kwotę [...] zł, VAT [...] zł; w [...] o kwotę [...] zł, VAT [...] zł; w [...] o kwotę [...] zł, VAT [...] zł; we [...] o kwotę [...] zł, VAT [...] zł; w [...]o kwotę [...] zł, VAT [...]zł; w [...] o kwotę [...] zł, VAT [...]zł. Organ wskazał, że zakwestionowane faktury od obu w/w podmiotów za okres objęty postępowaniem nie mają odzwierciedlenia w rzeczywistych czynnościach gospodarczych, a poświadczają nieprawdę. Firma "B" P. Z. była bowiem podmiotem nieistniejącym, o którym mowa w art. 88 ust. 3a pkt 1 lit. a) ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 111, poz. 1054 ze zm. — dalej zwana w skrócie ustawa VAT). natomiast firma "C" T. A. nie dokonywała transakcji sprzedaży złomu, bowiem nie dokonywała jego zakupu, a wykorzystana została do legalizowania złomu niewiadomego pochodzenia, co stanowi naruszenie art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a) ustawy VAT.