Orzeczenie
Wyrok WSA w Kielcach z dnia 8 września 2016 r., sygn. II SA/Ke 448/16
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Sylwester Miziołek, Sędziowie Sędzia WSA Dorota Chobian, Sędzia WSA Renata Detka (spr.), Protokolant Starszy inspektor sądowy Urszula Opara, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 września 2016r. sprawy ze skargi T. Z. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...] r. znak: [...] w przedmiocie czasowego odebrania zwierząt oddala skargę.
Uzasadnienie
UZASADNIENIE
Decyzją z [...] r., znak: [...], Samorządowe Kolegium Odwoławcze w K. po rozpatrzeniu odwołania T. Z., na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 kpa utrzymało w mocy decyzję Wójta Gminy T.
z 7 Z.ca 2016 r. orzekającą o czasowym odebraniu ww. bydła w ilości 21 sztuk
i trzody chlewnej w liczbie 5 sztuk utrzymywanych na posesji w miejscowości [...] i przekazaniu ich do Spółdzielni Usług Rolniczych
w T. oraz nadaniu decyzji rygoru natychmiastowej wykonalności.
W uzasadnieniu SKO wskazało, że podstawę decyzji organu I instancji stanowił art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt.
W odwołaniu od powyższego rozstrzygnięcia T. Z. podniósł, że przed dowiezieniem mu paszy krowy miały zabezpieczoną karmę w postaci słomy i śruty zbożowej. Wyjaśnił, że znajomy rolnik na początku Z.ca dowiózł mu ok. 10 ton kiszonki z kukurydzy. Karma została podawana zwierzętom, więc nie mogły one odczuwać głodu i cierpienia, nadto nie były przetrzymywane w niewłaściwych warunkach. Wskazał, iż ma 65 lat i nosi się z zamiarem przejścia na emeryturę. Gospodarstwo prowadzi sam, posiada areał rolny o pow. 20,00 ha, ale ubiegłoroczna susza sprawiła, że miał niższe plony niż w latach ubiegłych i dlatego zabrakło paszy. Dodał, że od czasu kontroli do wydania decyzji upłynął krótki okres, zatem nie miał szansy na poprawę warunków bytowania zwierząt. Przyznał, że w oborze zalega warstwa obornika, ale zobowiązał się ją usunąć do 20 Z.ca 2016 r., a następnie wybielić ściany obory. Obecnie zwierzęta mają zabezpieczoną odpowiednią ilość paszy, mają dostęp do wody pitnej, zatem nie odczuwają głodu i cierpienia. Dodał, że
