Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 29 grudnia 2015 r., sygn. II SA/Wr 641/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Anna Siedlecka Sędziowie: Sędzia WSA Mieczysław Górkiewicz (spr.) Sędzia WSA Władysław Kulon Protokolant Ewa Trojan po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 15 grudnia 2015r. sprawy ze skargi A. S.A. na decyzję Dyrektora Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej we W. z dnia [...] r. Nr [...] w przedmiocie odmowy udzielenia pozwolenia wodnoprawnego na szczególne korzystanie z wód I. uchyla zaskarżoną decyzję II. zasądza od Dyrektora Regionalnego Zarządu Gospodarki Wodnej we W. na rzecz strony skarżącej kwotę 557 zł (słownie: pięćset pięćdziesiąt siedem) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] r. Starosta Powiatu W. na podstawie art. 126 pkt 1 i art. 140 ust. 1 ustawy z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne (Dz. U. z 2012 r., poz. 145 obecnie Dz. U. z 2015 r., poz. 469) odmówił wydania skarżącemu pozwolenia wodnoprawnego na wprowadzanie do rowu melioracyjnego Ka.2 (działka nr 7/6) wód opadowych i roztopowych z terenu T. Specjalnej Strefy Ekonomicznej Podstrefa W.-K. w B.G. w ilości 820,0 dm3/sek - ze względu na stan techniczny i przepustowość budowli rowu Ka.2.

W uzasadnieniu organ ten ustalił, że skarżący decyzją z dnia [...] r. uzyskał analogiczne zezwolenie na wprowadzanie wód do rowów Ka.2 i SL.6-3, na okres 10 lat. W decyzji tej (ust. III) zawarto warunek wykonania przebudowy rowu Ka.2 wraz ze zlokalizowanymi na nim budowlami. Przebudowę miał wykonać inny podmiot na podstawie odrębnej decyzji. Podmiot ten, to jest Samorząd Województwa D., ustalono w treści umów inwestycyjnych dla SSE. Realizując to postanowienie umowne D. Zarząd Melioracji i Urządzeń Wodnych uzyskał pozwolenie wodnoprawne z dnia 19 kwietnia 2007 r., jednak nie zrealizował całości prac. Jak ustalono na podstawie oględzin z dnia 17 listopada 2014 r. nie został przebudowany odcinek ujściowy rowu w N.W.W. (projektowano przebudowę ze średnicy 600 mm do 2x1000mm). Wywołuje to okresowe zalewanie terenów, o czym zawiadomił GSW w K.W.. Nie wykonano umocnień koryta rowu, co skutkuje erozją denną i brzegową zgodnie z treścią operatu wodnoprawnego (pkt 4.2). Roboty wykonane w górnym odcinku rowu (umocnienie koryta poniżej wylotu i przebudowa przepustów na odcinku od wylotu do autostrady A4) o dużym spadku wywołują szybki odpływ wody od wylotu na tereny wsi. Wprawdzie art. 128 ust. 1 pkt 7a p.w. umożliwia nałożenie obowiązku wykonania odpowiednich urządzeń, jednak skarżący nie zamierza realizować niezbędnych robót, więc nałożenie obowiązku jest bezcelowe. W piśmie z dnia 1 grudnia 2014 r. zamiaru takiego nie wyraził ponadto DZMiUW, powołując się na umowne ograniczenie obowiązków w tym zakresie (porozumienie Samorządu Województwa D., skarżącego, RZSW w Ś.Ś. i W. Związku Spółek Wodnych z 13 listopada 2008 r.). Podmiotem zobowiązanym nie może być właściwa terytorialnie spółka wodna, gdyż zakres wymaganych prac wykracza poza potrzebę utrzymania urządzeń melioracyjnych. Nie są prawdziwe twierdzenia skarżącego, że był tylko jeden przypadek wylania rowu, niezgodne z informacjami własnymi organu i treścią operatu oraz wynikami rozprawy administracyjnej i pism zainteresowanych przedsiębiorców, że przyczyną zalania było zamontowanie kraty, czego nie potwierdza dokumentacja fotograficzna, że starosta powinien egzekwować wykonanie obowiązku przez Marszałka Województwa (DZMiUW), gdyż decyzja z 2007 r. nie zawierała nakazu, zaś zgodnie z art. 31 ust. 2 p.w. roboty powinien wykonać korzystający z wód. Organ ten podkreślił, że kwestia sposobu realizacji zobowiązań cywilnoprawnych zainteresowanych podmiotów jest nieistotna dla rozstrzygnięcia. Istotny jest jedynie faktyczny stan odbiornika w dacie wydawania decyzji.