Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 8 grudnia 2015 r., sygn. II SAB/Wr 51/15

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Zygmunt Wiśniewski (spr.) Sędziowie: Sędzia WSA Anna Siedlecka Sędzia WSA Ireneusz Dukiel Protokolant: Starszy asystent sędziego Katarzyna Grott po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 8 grudnia 2015 r. sprawy ze skargi K.D. na bezczynność Wójta Gminy J.S. w przedmiocie wydania zaświadczenia I. zobowiązuje Wójta Gminy J.S. do rozpoznania wniosku z dnia 15 lipca 2015 r. w terminie 7 dni od dnia doręczenia prawomocnego wyroku; II. stwierdza, że Wójt Gminy J.S. dopuścił się bezczynności; III. stwierdza, że bezczynność Wójta Gminy J.S. nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa; IV. zasądza od Wójta Gminy J.S. na rzecz strony skarżącej kwotę 357 zł (słownie: trzysta pięćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu poniesionych kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Pismem z dnia 31 sierpnia 2015 r. K.D., prowadzący działalność gospodarczą pod firmą K. K.D., złożył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu na podstawie art. 3 § 2 pkt 9 w zw. z art. 50 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo stępowaniu przed sądami administracyjnymi skargę na bezczynność Wójta Gminy J.S. w przedmiocie niezałatwieniu w terminie 7 dni wniosku o wydanie zaświadczenia o określonej treści, tj. rażące naruszenie art. 217 § 3 k.p.a.. Mając na uwadze powyższe wniósł o zobowiązanie organu do wydania zaświadczenia w określonym terminie oraz zasądzenie kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa adwokackiego oraz opłaty skarbowej od pełnomocnictwa. W uzasadnieniu skargi wskazano, że wnioskiem z dnia 15 lipca 2015 r. skarżący zwrócił się o wydanie zaświadczenia o zgodności przedsięwzięcia polegającego na zbieraniu odpadów innych niż niebezpieczne na działkach nr 465/21 oraz 452/87 w S. z przepisami prawa miejscowego, w szczególności z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. Pomimo powołania w uzasadnieniu wniosku przyczyn wskazujących na konieczność załatwienia sprawy w terminie, powołania przepisów ustawy określających te terminy oraz dwukrotnego wezwania organu do usunięcia naruszenia prawa, do dnia wniesienia skargi wnioskowane zaświadczenie nie zostało stronie wydane, nie wydano również postanowienia o odmowie wydania wnioskowanego zaświadczenia. W miejsce wnioskowanego zaświadczenia z dnia 3 sierpnia 2015 r. doręczono pełnomocnikowi pismo z dnia 22 lipca 2015 r. nr [...], które nie jest zaświadczeniem wnioskowanym przez stronę. Ponadto, po przedstawieniu w/w zarzutu w kolejnym wezwaniu do usunięcia naruszenia prawa z dnia 7 sierpnia 2015 r., pismem datowanym na dzień 10 sierpnia 2015 r. organ wskazał, "że w treści wniosku z dnia 15 lipca 2015 roku nie sformułowano precyzyjnego i dokładnego brzmienia zaświadczenia, które było przedmiotem wniosku. Wydanie zaświadczenia o żądanej treści oznacza, że wnioskodawca określa dokładnie jakiej jego treści oczekuje. Wyżej wspomniany wniosek (...) zawierał tylko ogólny sens zaświadczenia, w związku z tym o treści dokumentu decydował organ wydający zaświadczenie.". Zdaniem skarżącego żądanie co do brzmienia zaświadczenia było jednoznaczne.